ชัก คือ

• ๑
  ก. ดึงสายเชือกเป็นต้นที่ผูกอยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่งเพื่อให้สิ่งนั้นเคลื่อนไหวไปตามต้องการ เช่น ชักว่าว ชักรอก; ดึง, ดึงออกมา, ดึงขึ้น, เช่น ชักดาบออกจากฝัก ชักลิ้นชักโต๊ะ; ดึงเอามา เช่น ชักผ้าป่า ชักผ้าบังสุกุล; ดึงออกแล้วดันเ+모두 보이기...ข้า เช่น ชักสูบ ชักเข้าชักออก; นำ เช่น ชักน้ำเข้าลึก ชักศึกเข้าบ้าน; นำเอามาอ้าง, ยกเอามาอ้าง, เช่น ชักตัวอย่าง; เอาออก, หักออก, เช่น ชักค่าอาหาร ชักค่านายหน้า; ขยายแนวให้ยืดออก เช่น ชักปีกกา ชักกำแพง; สี เช่น ชักซอ; กระตุก เช่น ชักจ้องหน่อง.
  ว. ค่อนข้าง, เกือบ, เริ่ม, เช่น ชักโกรธ ชักหิว.
  ๒
  ก. อาการที่กล้ามเนื้อกระตุกอย่างกะทันหันและรุนแรง มักมีอาการมือเท้าเกร็ง.

• ช:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๑๐ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น ราช คช กริช แซนด์วิช. ๒ ในภาษาบาลีและสันสกฤต
• ั:     ชั่วคราว
• ก:     พยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม:   ถัดไป＞

คุณสองคน ทำเรื่องคิงต่อ อย่าชักช้า เรามีอีกศพนึง

คุณทำได้ดีมากในการชักจูงเจ้าของโรงพยาบาลโฮคุโย

ที่อย่างน้อยอัยการอีดงอุคไม่ได้ชักมีดออกจากฝัก

ฝ่ายตุลาการและฝ่ายนิติบัญญัติก็ชักมีดเข้าหากัน

เธอพยายามจะบอกอะไรหรือชักแม่น้ำมาตั้งยาวนี่น่ะ

คำอื่น ๆ

1. "ชะโงกมาใกล้" คือ
2. "ชะโงกออกไป" คือ
3. "ชะโงกเหนือ" คือ
4. "ชะโด" คือ
5. "ชะโอน" คือ
6. "ชักกระตุก" คือ
7. "ชักกระบี่สี่ท่า" คือ
8. "ชักกลับ" คือ
9. "ชักกะเย่อ" คือ
10. "ชะโด" คือ
11. "ชะโอน" คือ
12. "ชักกระตุก" คือ
13. "ชักกระบี่สี่ท่า" คือ