ซึ่งขึ้นเขา คือ

• ซึ่งลาดสูงขึ้น
  ซึ่งเป็นเนิน

• ซ:     พยัญชนะตัวที่ ๑๑ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาต่างประเทศ เช่น กอซ.
• ซึ่ง:     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• ซึ่งขึ้น:     เกี่ยวกับทางขึ้น
• ง:     พยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.
• ข:     พยัญชนะตัวที่ ๒ เป็นพวกอักษรสูง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต.
• ขึ้น:     ๑ ก. ไปสู่เบื้องบน เบื้องสูง หรือ เบื้องหน้า, ไปสู่เบื้องที่ถือว่าตรงข้ามกับลง; เพิ่มหรือทำให้เพิ่ม เช่น ขึ้นราคา ขึ้นภาษี ราคาขึ้น ภาษีขึ้น;
• ขึ้นเขา:     ปีนเขา ขึ้นที่สูง ขึ้นเนิน
• ้:     ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เข้ายา ข้อห้าม แก้วน้ําที่มีก้นหนาไม่มีหูจับ
• น:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).
• เข:     ๑ ว. เหล่น้อย (ใช้แก่ตา). ๒ ดู แกแล .
• เขา:     ๑ น. เนินที่นูนสูงขึ้นไปเป็นจอมเด่น. ๒ น. สิ่งที่งอกออกมาจากหัวสัตว์บางพวก มีลักษณะแข็ง. ๓ น. ชื่อนกในวงศ์ Columbidae
• ขา:     ๑ น. อวัยวะตั้งแต่ตะโพกถึงข้อเท้า สำหรับยันกายและเดินเป็นต้น (ไทยถิ่นอื่น ขา หมายความตั้งแต่ตะโพกถึงเข่า);

คำอื่น ๆ

1. "ซึ่งขี่ได้" คือ
2. "ซึ่งขึ้น" คือ
3. "ซึ่งขึ้นกับบุคคล" คือ
4. "ซึ่งขึ้นชื่อ" คือ
5. "ซึ่งขึ้นสูงหรือตกลงทันที" คือ
6. "ซึ่งขึ้นๆ ลงๆ" คือ
7. "ซึ่งขุ่นเคือง" คือ
8. "ซึ่งข่มเหง" คือ
9. "ซึ่งข้ามมหาสมุทร" คือ
10. "ซึ่งขึ้นชื่อ" คือ
11. "ซึ่งขึ้นสูงหรือตกลงทันที" คือ
12. "ซึ่งขึ้นๆ ลงๆ" คือ
13. "ซึ่งขุ่นเคือง" คือ