ซึ่งพึ่งพากัน คือ

• ซึ่งถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน

• ซ:     พยัญชนะตัวที่ ๑๑ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาต่างประเทศ เช่น กอซ.
• ซึ่ง:     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• ง:     พยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.
• พ:     พยัญชนะตัวที่ ๓๐ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากบาลีและสันสกฤต เช่น ภพ ภาพ สรรพ ผลลัพธ์.
• พึ่ง:     ๑ ก. อาศัย เช่น พึ่งบารมีคนอื่น, พักพิง เช่น ไปพึ่งเขาอยู่, ขอความช่วยเหลือ เช่น หนีร้อนมาพึ่งเย็น. ๒ ว. คำช่วยกริยาหมายถึงเวลาที่ล่วงไปหยก
• พึ่งพา:     ก. อาศัยกัน, ช่วยเหลือกัน.
• พึ่งพากัน:     พึ่งพาอาศัย
• พา:     ก. นำไปหรือนำมา.
• พาก:     น. ชื่อโรคระบาดชนิดหนึ่งที่เกิดแก่สัตว์มีวัวควายเป็นต้น.
• ก:     พยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.
• กัน:     ๑ ( ปาก ) ส. คำใช้แทนตัวผู้พูด เพศชาย พูดกับผู้เสมอกันหรือผู้น้อยในทำนองกันเอง, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑. ๒ ว.
• ั:     ชั่วคราว
• น:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).

คำอื่น ๆ

1. "ซึ่งพิสูจน์แล้ว" คือ
2. "ซึ่งพิสูจน์ได้" คือ
3. "ซึ่งพิสูจน์ไม่ได้" คือ
4. "ซึ่งพึ่งจะเริ่ม" คือ
5. "ซึ่งพึ่งตนเองได้" คือ
6. "ซึ่งพึ่งพาได้" คือ
7. "ซึ่งพึ่งพาไม่ได้" คือ
8. "ซึ่งพุ่งหรือพ่นออกมา" คือ
9. "ซึ่งพุ่งออกมา" คือ
10. "ซึ่งพึ่งจะเริ่ม" คือ
11. "ซึ่งพึ่งตนเองได้" คือ
12. "ซึ่งพึ่งพาได้" คือ
13. "ซึ่งพึ่งพาไม่ได้" คือ