ซึ่งยุ่งเหยิง คือ

• ซึ่งสับสน
  ซึ่งไม่เป็นระเบียบ
  ซึ่งไม่เรียบร้อยและสกปรก
  ซึ่งสับสนอลหม่าน
  ซึ่งไม่มีระบบ
  ซึ่งไม่มีระเบียบ
  ซับซ้อน
  ซึ่งเข้าใจยาก
  ซึ่งระส่ําระสาย
  ซึ่งวุ่นวาย
  ซึ่งไม่เป็นระบบ

• ซ:     พยัญชนะตัวที่ ๑๑ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาต่างประเทศ เช่น กอซ.
• ซึ่ง:     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• ง:     พยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.
• ย:     พยัญชนะตัวที่ ๓๔ เป็นพวกอักษรต่ำ เป็นได้ทั้งตัวต้นและตัวสะกดในแม่เกย.
• ยุ:     ก. กล่าวชักชวน ส่งเสริม หนุน หรือเป็นใจให้ทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง (มักใช้ในทางที่ไม่สมควร) เช่น ยุให้เขาทะเลาะกัน ยุให้โกรธ ยุให้กำเริบ.
• ยุ่ง:     ว. อาการของสิ่งที่เป็นเส้นเป็นฝอยสับสนพัวพันกันถึงกับต้องสางจึงจะเป็นระเบียบเรียบร้อยได้ เช่น ผมยุ่ง ไหมพันกันยุ่ง, ไม่เรียบร้อย เช่น
• ยุ่งเหยิง:     ว. ยุ่งกันใหญ่, วุ่นวายไม่มีระเบียบ, เช่น การจลาจลทำให้บ้านเมืองยุ่งเหยิง.
• ุ:     คําตัดสินสุดท้าย
• เห:     ก. เบนไป เช่น เหหัวเรือ, เขว เช่น เขาเหไปเข้าข้างศัตรู, เฉ เช่น รถยนต์เหออกนอกทาง.
• เหย:     เหฺย ว. เบ้ (ใช้แก่หน้า).
• เหยิง:     เหฺยิง ว. ยุ่ง, รุงรัง, มักใช้เข้าคู่กับคำ ยุ่ง เป็น ยุ่งเหยิง.
• ห:     พยัญชนะตัวที่ ๔๑ อยู่ในพวกอักษรสูง เช่น หา เห็นใช้นำอักษรต่ำที่เป็นอักษรเดี่ยวให้มีเสียงสูงและไม่ออกเสียงตัว ห เช่น หงอย หนา.
• หย:     หะยะ- น. ม้า. ( ป. , ส. ).
• ยิง:     ก. ทำให้อาวุธเช่นลูกศรหรือลูกปืนแล่นออกไปโดยแรงด้วยกำลังส่ง เช่น ยิงธนู ยิงปืน.
• ิ:     ชุดที่เสื้อและกางเกงเย็บติดเป็นชิ้นเดียวกัน มนุษยชาติ แพนงเชิง

คำอื่น ๆ

1. "ซึ่งยื่นออกมา" คือ
2. "ซึ่งยุ่งยาก" คือ
3. "ซึ่งยุ่งยากมาก" คือ
4. "ซึ่งยุ่งยากใจ" คือ
5. "ซึ่งยุ่งวุ่นวาย" คือ
6. "ซึ่งย่อมกระทำผิดได้" คือ
7. "ซึ่งย่อยยับได้" คือ
8. "ซึ่งย้อนกลับไป" คือ
9. "ซึ่งย้อมติดสี" คือ
10. "ซึ่งยุ่งยากใจ" คือ
11. "ซึ่งยุ่งวุ่นวาย" คือ
12. "ซึ่งย่อมกระทำผิดได้" คือ
13. "ซึ่งย่อยยับได้" คือ