ซึ่งไตร่ตรอง คือ

• ครุ่นคิด
  ซึ่งครุ่นคิด
  ซึ่งมุ่งหมาย
  ซึ่งเพ่งพิจารณา
  รำพึง
  ใคร่ครวญ
  ซึ่งพิจารณา
  ซึ่งรับรู้
  ซึ่งใคร่ครวญ

• ซ:     พยัญชนะตัวที่ ๑๑ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาต่างประเทศ เช่น กอซ.
• ซึ่ง:     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• ง:     พยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.
• ไต:     ( สรีร ) น. อวัยวะคู่หนึ่งของคนและสัตว์ อยู่ในช่องท้องใกล้กระดูกสันหลัง ทำหน้าที่ขับของเสียออกมากับน้ำปัสสาวะ; สิ่งซึ่งเป็นก้อนแข็งอยู่ในเนื้อ.
• ไตร:     ๑ ไตฺร ว. ไกร, ยิ่ง, เช่น ตรัสไตร. ๒ ไตฺร ก. กำหนด, นับ, ตรวจ. ๓ ไตฺร ว. สาม, คำสำหรับนำหน้าสมาสอย่างเดียว (บางทีใช้ว่า ตรี ก็ได้)
• ไตร่ตรอง:     ไตฺร่ตฺรอง ก. คิดทบทวน, ตริตรอง.
• ต:     พยัญชนะตัวที่ ๒๑ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น จิต เมตตา ฟุต.
• ตร:     หล่อ
• ร:     พยัญชนะตัวที่ ๓๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน, ถ้าเขียนตัว ร ควบกัน ๒ ตัว เรียกว่า ร หัน ร ตัวหน้าทำหน้าที่เหมือนไม้หันอากาศ ร
• ตรอง:     ตฺรอง ก. คิดทบทวน.
• รอ:     ๑ น. หลักปักกันกระแสน้ำ เช่น ทำรอกันตลิ่งพัง. ๒ ก. คอย เช่น รอรถ รอเรือ; ยับยั้ง เช่น รอการพิจารณาไว้ก่อน รอการลงอาญาไว้ก่อน; เกือบจด, จ่อ,
• รอง:     ๑ ก. รับรวมของเหลวหรือสิ่งอื่นที่ไหลตกลงมา เช่น รองน้ำ; ต้านทานค้ำจุนให้คงอยู่ เช่น รองหัวเข็ม, หนุนให้สูงขึ้น เช่น เอาไม้รองโต๊ะรองตู้, รองรับ
• อ:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๓ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นพยัญชนะตัวต้นได้อย่างตัวอื่น ๆ เช่น อา อก องค์, ใช้นำพยัญชนะเดี่ยวได้อย่างอักษรกลางอื่น ๆ เช่น อนึ่ง
• อง:     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,

คำอื่น ๆ

1. "ซึ่งได้รับสินบน" คือ
2. "ซึ่งได้สมดุล" คือ
3. "ซึ่งได้สัดส่วน" คือ
4. "ซึ่งได้สัดส่วนกับ" คือ
5. "ซึ่งได้ใจความ" คือ
6. "ซึ่งไตร่ตรองได้" คือ
7. "ซึ่งไถคราดทิ้งไว้" คือ
8. "ซึ่งไถ่ถอนกลับมา" คือ
9. "ซึ่งไปทางข้างหลัง" คือ
10. "ซึ่งได้สัดส่วนกับ" คือ
11. "ซึ่งได้ใจความ" คือ
12. "ซึ่งไตร่ตรองได้" คือ
13. "ซึ่งไถคราดทิ้งไว้" คือ