ซึ่งไม่ใส่ใจ คือ

• ซึ่งเมินเฉย
  ซึ่งไม่แยแส

• ซ:     พยัญชนะตัวที่ ๑๑ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาต่างประเทศ เช่น กอซ.
• ซึ่ง:     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• ง:     พยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.
• ไม่:     ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
• ไม่ใส:     มัว ขุ่น ทึบแสง คล้ายเมฆ เกี่ยวกับเมฆ เต็มไปด้วยก้อนเมฆ ทึม หมอง ข่น
• ไม่ใส่:     ไม่รวม
• ไม่ใส่ใจ:     ไม่แคร์ คิดน้อย ไม่เห็นความสําคัญ มึนชา เฉยเมย เย็นชา ไม่แยแส เมินเฉย ไม่สนใจ เฉื่อย ละทิ้ง เนือย ลืมเสีย ไม่ต้องสนใจ ไม่สําคัญ ละเลย
• ม:     พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.
• ใส:     ว. แจ่มกระจ่าง เช่น ฟ้าใส, ไม่ขุ่น, ไม่มัว, เช่น น้ำใส กระจกใส.
• ใส่:     ก. สวม เช่น ใส่เสื้อ ใส่กางเกง, เอาไว้ข้างในภาชนะหรือสถานที่เป็นต้น เช่น กรอกน้ำใส่ขวด นำนักโทษไปใส่คุก, บรรทุก เช่น เอาสินค้าใส่รถ.
• ใส่ใจ:     ก. ใส่ไว้ในใจ, จดจำ, เช่น จำใส่ใจไว้ให้ดีนะ, เอาใจจดจ่อ เช่น นักเรียนควรใส่ใจในการศึกษาเล่าเรียนให้มาก.
• ส:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส
• ใจ:     น. สิ่งที่ทำหน้าที่รู้ รู้สึก นึก และคิด เช่น ใจก็คิดว่าอย่างนั้น, หัวใจ เช่น ใจเต้น, ลมหายใจ เช่น กลั้นใจ อึดใจ หายใจ, ความรู้สึกนึกคิด เช่น ใจคด
• จ:     พยัญชนะตัวที่ ๘ เป็นตัวต้นวรรคที่ ๒ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น กิจ วินิจฉัย ตำรวจ จอร์จ.

คำอื่น ๆ

1. "ซึ่งไม่ใช่เรื่องทางโลก" คือ
2. "ซึ่งไม่ใช้กันแล้ว" คือ
3. "ซึ่งไม่ใช้กับถนนสาธารณะ" คือ
4. "ซึ่งไม่ใช้คําพูด" คือ
5. "ซึ่งไม่ใส่เสื้อผ้า" คือ
6. "ซึ่งไม่ได้กล่าวถึง" คือ
7. "ซึ่งไม่ได้กําหนดไว้ล่วงหน้า" คือ
8. "ซึ่งไม่ได้ควบคุม" คือ
9. "ซึ่งไม่ได้คาดคิดมาก่อน" คือ
10. "ซึ่งไม่ใช้คําพูด" คือ
11. "ซึ่งไม่ใส่เสื้อผ้า" คือ
12. "ซึ่งไม่ได้กล่าวถึง" คือ
13. "ซึ่งไม่ได้กําหนดไว้ล่วงหน้า" คือ