บริเวณป่า คือ
- บริเวณที่ไม่ได้ทำประโยชน์
บริเวณรกร้าง
- บ: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๖ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบ. ๒ บอ, บ่อ ว. ไม่, มักใช้ในหนังสือเก่าหรือกวีนิพนธ์ หรือบางท้องถิ่น, ในที่ใช้ บ
- บร: บอระ- ( แบบ ; กลอน ) น. ฝ่ายอื่น เช่น บรเทศ, ข้าศึก เช่น บรปักษ์. ( ป. , ส. ปร).
- บริเวณ: บอริเวน น. พื้นที่ภายในขอบเขตที่กำหนดไว้ เช่น บริเวณบ้าน บริเวณโบสถ์ บริเวณวัด บริเวณสนามหลวง. ( ป. , ส. ปริเวณ).
- ร: พยัญชนะตัวที่ ๓๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน, ถ้าเขียนตัว ร ควบกัน ๒ ตัว เรียกว่า ร หัน ร ตัวหน้าทำหน้าที่เหมือนไม้หันอากาศ ร
- ริ: ก. เริ่มคิดหรือทำแปลกจากปรกติ (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น ริสูบบุหรี่ ริเที่ยวกลางคืน, ริอ่าน ก็ว่า.
- ิ: ชุดที่เสื้อและกางเกงเย็บติดเป็นชิ้นเดียวกัน มนุษยชาติ แพนงเชิง
- ว: พยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น
- วณ: วะนะ- น. แผล, ฝี. ( ป. ; ส. วฺรณ).
- ณ: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๑๙ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กนในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น คุณ บัณฑิต. ๒ นะ บ. ใน, ที่,
- ป: พยัญชนะตัวที่ ๒๗ เป็นพวกอักษรกลาง เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น บาป เนปจูน, ตัว ป
- ป่า: น. ที่ที่มีต้นไม้ต่าง ๆ ขึ้นมา, ถ้าเป็นต้นสัก เรียกว่า ป่าสัก, ถ้าเป็นต้นรัง เรียกว่า ป่ารัง, ถ้ามีพรรณไม้ชนิดใดชนิดหนึ่งขึ้นอยู่มาก
ประโยค
คำอื่น ๆ
- "บริเวณท้องหรือพุง" คือ
- "บริเวณบกที่ประชิดกับทะเล" คือ
- "บริเวณบ้าน" คือ
- "บริเวณปาก" คือ
- "บริเวณปากแม่น้ำลำธาร" คือ
- "บริเวณป่าเล็ก ๆ" คือ
- "บริเวณผืนแผ่นดินที่มีแม่น้ำไหลและแควไหลผ่าน" คือ
- "บริเวณผืนแผ่นดินที่ยืนยาวและแคบ" คือ
- "บริเวณฝั่งทะเล" คือ
- "บริเวณปาก" คือ
- "บริเวณปากแม่น้ำลำธาร" คือ
- "บริเวณป่าเล็ก ๆ" คือ
- "บริเวณผืนแผ่นดินที่มีแม่น้ำไหลและแควไหลผ่าน" คือ