บึงภูเขา คือ

• ทะเลสาปเล็ก ๆ ของภูเขา

• บ:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๖ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบ. ๒ บอ, บ่อ ว. ไม่, มักใช้ในหนังสือเก่าหรือกวีนิพนธ์ หรือบางท้องถิ่น, ในที่ใช้ บ
• บึง:     น. แหล่งน้ำขนาดใหญ่ มีน้ำขังตลอดปี.
• ง:     พยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.
• ภ:     พยัญชนะตัวที่ ๓๒ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น ปรารภ ลาภ.
• ภู:     ๑ น. ดิน, แผ่นดิน, โลก. ( ป. , ส. ). ๒ น. เนินที่สูงขึ้นเป็นจอม, เขา.
• ภูเขา:     น. พื้นที่ที่มีระดับสูงขึ้นจากบริเวณรอบ ๆ ตั้งแต่ ๖๐๐ เมตรขึ้นไป.
• ู:     การเต้นในจังหวะเพลงเร็ว
• เข:     ๑ ว. เหล่น้อย (ใช้แก่ตา). ๒ ดู แกแล .
• เขา:     ๑ น. เนินที่นูนสูงขึ้นไปเป็นจอมเด่น. ๒ น. สิ่งที่งอกออกมาจากหัวสัตว์บางพวก มีลักษณะแข็ง. ๓ น. ชื่อนกในวงศ์ Columbidae
• ข:     พยัญชนะตัวที่ ๒ เป็นพวกอักษรสูง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต.
• ขา:     ๑ น. อวัยวะตั้งแต่ตะโพกถึงข้อเท้า สำหรับยันกายและเดินเป็นต้น (ไทยถิ่นอื่น ขา หมายความตั้งแต่ตะโพกถึงเข่า);

คำอื่น ๆ

1. "บึงขนาดใหญ่" คือ
2. "บึงขนาดใหญ่มาก" คือ
3. "บึงถ่ายเทขนาดใหญ่ที่คนสร้างขึ้น" คือ
4. "บึงน้ำเค็ม" คือ
5. "บึงบาง" คือ
6. "บึงเค็มบนเกาะหินปะการัง" คือ
7. "บึ่ง" คือ
8. "บึ้ง" คือ
9. "บึ้งตึง" คือ
10. "บึงน้ำเค็ม" คือ
11. "บึงบาง" คือ
12. "บึงเค็มบนเกาะหินปะการัง" คือ
13. "บึ่ง" คือ