ปนเป คือ

สัทอักษรสากล: [pon pē]การออกเสียง:

ป: พยัญชนะตัวที่ ๒๗ เป็นพวกอักษรกลาง เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น บาป เนปจูน, ตัว ป
ปน: ก. ประสมกัน เช่น ข้าวเจ้าปนข้าวเหนียว, แกมกัน เช่น พูดไทยปนฝรั่ง, รวมกัน เช่น อย่าเอาผ้านุ่งกับเสื้อซักปนกัน,
น: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

นอร์มคุณได้ที่ปนเปื้อนตัวอย่างด้วยน้ำลายของคุณ

ครึ่งหนึ่งของเมืองอาจจะปนเปื้อนด้วยระอองปรมาณุ

แต่ในเมื่อคุณสั่งให้ขจัดสิ่งปนเปื้อนเต็มรูปแบบ

หรือไม่ก็หายตัวไป เพื่อตามหาเลือดที่ไม่ปนเปื้อน

รายละเอียดอัลฟาดำเนินการ โดยตรงผ่านการปนเปื้อน