ปล้อง คือ

• ๑
  ปฺล้อง
  น. ช่วงระยะระหว่างข้อของไม้ไผ่หรืออ้อย ฯลฯ, โดยปริยายใช้เรียกสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น คอปล้อง คือ คอที่มีริ้วรอยเห็นเป็นปล้อง ๆ.
  ๒
  ปฺล้อง
  น. (๑) ชื่อหญ้าชนิด Hymenachne pseudointerrupta C. Muell+모두 보이기.... ในวงศ์ Gramineae ชอบขึ้นในที่ชื้นแฉะ ต้นเป็นข้อ ๆ มีไส้ในระหว่างข้อเป็นปุยขาว.
  (๒) มะเดื่อปล้อง. (ดู มะเดื่อ).

• ป:     พยัญชนะตัวที่ ๒๗ เป็นพวกอักษรกลาง เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น บาป เนปจูน, ตัว ป
• ล:     พยัญชนะตัวที่ ๓๖ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กนอย่างตัว น ในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น กาล พาล ฟุตบอล.
• ล้อ:     ๑ น. ส่วนของรถซึ่งเป็นวงกลมสำหรับหมุนเคลื่อนพารถไป, ลูกล้อ ก็ว่า. ก. กลิ้งหมุนไปอย่างล้อรถ เช่น ล้อสตางค์ให้กลิ้งไป. ๒ ก.
• ้:     ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เข้ายา ข้อห้าม แก้วน้ําที่มีก้นหนาไม่มีหูจับ
• อ:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๓ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นพยัญชนะตัวต้นได้อย่างตัวอื่น ๆ เช่น อา อก องค์, ใช้นำพยัญชนะเดี่ยวได้อย่างอักษรกลางอื่น ๆ เช่น อนึ่ง
• อง:     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• ง:     พยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม:   ถัดไป＞

อาหารของงูปล้องทองได้แก่ หนู ปลา กิ้งก่า ลูกนก ไข่

ทนทานปล้องโค้งตัดใบเลื่อยตัดเย็นเปียกและแห้ง

แต่ไม้ตีคลีไม่ได้ไม่ได้หุ้มด้วยปล้องไม่ไผ่หรอกเหรอ ?

เจ้าพึ่งทะลุกลางปล้องระหว่างข้าพูดอีกครั้ง

เรื่องทะลุกลางปล้องอีกแล้วใช่มั๊ย ผมขอโทษ

คำอื่น ๆ

1. "ปล้นบ้านปล้นเมือง" คือ
2. "ปล้นสดมภ์" คือ
3. "ปล้นสวาท" คือ
4. "ปล้นสะดม" คือ
5. "ปล้นเครื่องบิน" คือ
6. "ปล้องกระดูกสันหลัง" คือ
7. "ปล้องขน" คือ
8. "ปล้องฉนวน" คือ
9. "ปล้องต้นขาแมลง" คือ
10. "ปล้นสะดม" คือ
11. "ปล้นเครื่องบิน" คือ
12. "ปล้องกระดูกสันหลัง" คือ
13. "ปล้องขน" คือ