ปะปน คือ

สัทอักษรสากล: [pa pon]การออกเสียง:

ก. ปนกัน (มักใช้ในลักษณะที่สิ่งต่างชนิดต่างประเภทระคนปนกัน), บางทีก็ใช้หมายความอย่างเดียวกับ ปน.

ป: พยัญชนะตัวที่ ๒๗ เป็นพวกอักษรกลาง เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น บาป เนปจูน, ตัว ป
ปะ: ก. มาเจอกัน, มาประเชิญหน้ากัน; เอาวัตถุเช่นผ้าหรือไม้เป็นต้นปิดทับส่วนที่ชำรุดเป็นช่องเป็นรู เช่น ปะผ้า ปะว่าว, ปิดทับ เช่น ปะหน้า.
ปน: ก. ประสมกัน เช่น ข้าวเจ้าปนข้าวเหนียว, แกมกัน เช่น พูดไทยปนฝรั่ง, รวมกัน เช่น อย่าเอาผ้านุ่งกับเสื้อซักปนกัน,
น: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

ตั้งใจทำงานหน่อย อย่าเอาความรู้สึกส่วนตัวมาปะปน

มีสารเเปลกปลอมชนิดนึง ไหลอยู่ปะปนกับเลือดของเขา

ถ้าคุณไม่รีบดำเนินการ ฉากฆาตกรรมก็จะมีสิ่งปะปน

มันคือการบำบัดคนไข้ ให้อยู่ปะปนกับสังคมสุภาพชน

สัตว์ประหลาดของแฟรงเก้นสไตน์ จะเดินปะปนกับพวกเรา