ปุบ คือ

สัทอักษรสากล: [pup]การออกเสียง:

ว. อาการที่เป็นไปอย่างฉับไว, ทันทีทันใด, เช่น ฉวยปุบ, มักใช้เข้าคู่กับคำ ปับ เป็น ปุบปับ.

ป: พยัญชนะตัวที่ ๒๗ เป็นพวกอักษรกลาง เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น บาป เนปจูน, ตัว ป
ปุ: ๑ ว. เสียงดังเช่นนั้น. ๒ ก. ปะ เช่น เอาไม้ไปปุฝาเรือน.
ุ: คําตัดสินสุดท้าย
บ: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๖ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบ. ๒ บอ, บ่อ ว. ไม่, มักใช้ในหนังสือเก่าหรือกวีนิพนธ์ หรือบางท้องถิ่น, ในที่ใช้ บ

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

มันจะดีเหรือที่ปุบปับให้คนแปลกหน้ามาอยู่ในบ้าน

คือไม่ได้จะขอเข้ามาเป็นผู้นำ ตอนนี้เลย แบบปุบปับ

แล้วทำไมต้องแปลกใจ เมื่อผมปุบปับโผล่มาอย่างนี้

การหมั้นหมายแบบปุบปับดูจะน่าสงสัยอยู่สักหน่อย

เธอเคยชอบหล่อนมาก ทำไมปุบปับก็ไม่ชอบหล่อนอีกแล้ว ?