ผอง คือ

สัทอักษรสากล: [phøng]การออกเสียง:

ผ: พยัญชนะตัวที่ ๒๘ เป็นพวกอักษรสูง.
อ: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๓ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นพยัญชนะตัวต้นได้อย่างตัวอื่น ๆ เช่น อา อก องค์, ใช้นำพยัญชนะเดี่ยวได้อย่างอักษรกลางอื่น ๆ เช่น อนึ่ง
อง: น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
ง: พยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

แบลร์กับผองเพื่อนตัวแสบ จะเริ่มปฏิบัติการแบ่งพวก

ผองพี่น้องแห่งฮวาชุนผู้เฝ้าปกปักษ์พิภพทั้งสี่ทิศ

เจ้ากับผองเพื่อนจึงขายข้าเยี่ยงม้า ให้โดธราคี

เป็นผู้สังหารคราเค่นและช่วยเหล่าผองมนุษย์ไว้

ภายใต้พระอาทิตย์ดวงเดียว เราทั้งผองกลมเกลียว