ผู้ขายปลีก คือ
สัทอักษรสากล: [phū khāi plīk]การออกเสียง: ผู้ขายปลีก การใช้"ผู้ขายปลีก" อังกฤษ
- ผู้ขายตรง
- ผ: พยัญชนะตัวที่ ๒๘ เป็นพวกอักษรสูง.
- ผู้: น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
- ผู้ขาย: คนขาย คนขายของ ผู้จําหน่าย พ่อค้า เซลล์แมน คนค้าขาย แม่ค้า พนักงานขาย พนักงานขายของ ผู้ค้า นักการตลาด ผู้จำหน่าย สินค้าที่ขาย
- ู: การเต้นในจังหวะเพลงเร็ว
- ้: ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เข้ายา ข้อห้าม แก้วน้ําที่มีก้นหนาไม่มีหูจับ
- ข: พยัญชนะตัวที่ ๒ เป็นพวกอักษรสูง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต.
- ขา: ๑ น. อวัยวะตั้งแต่ตะโพกถึงข้อเท้า สำหรับยันกายและเดินเป็นต้น (ไทยถิ่นอื่น ขา หมายความตั้งแต่ตะโพกถึงเข่า);
- ขาย: ก. เอาของแลกเงินตรา, โอนกรรมสิทธิ์แห่งทรัพย์สินให้แก่กันโดยตกลงกันว่าผู้รับโอนจะใช้ราคาแห่งทรัพย์สินนั้น มีหลายลักษณะ คือ
- ขายปลีก: ก. ขายเป็นส่วนย่อย, ขายตรงแก่ผู้บริโภคใช้สอย.
- ย: พยัญชนะตัวที่ ๓๔ เป็นพวกอักษรต่ำ เป็นได้ทั้งตัวต้นและตัวสะกดในแม่เกย.
- ป: พยัญชนะตัวที่ ๒๗ เป็นพวกอักษรกลาง เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น บาป เนปจูน, ตัว ป
- ปลี: ปฺลี น. ช่อดอกของกล้วยที่ยังมีกาบหุ้มอยู่; กล้ามเนื้อที่มีรูปลักษณะอย่างหัวปลี เช่น ปลีน่อง;
- ปลีก: ปฺลีก ก. แยกหรือหลีกออกจากหมู่จากพวกไป, ย่อยออกไปจากส่วนใหญ่ เช่น ขายปลีก เงินปลีก.
- ล: พยัญชนะตัวที่ ๓๖ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กนอย่างตัว น ในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น กาล พาล ฟุตบอล.
- ลี: ก. ไป.
- ี: สีน้ําตาลแดง ตําแหน่งประธานาธิบดี ดินเหนียวสีน้ําตาลแดงใช้ในการปั้น โจมตีทางอากาศอย่างรวดเร็วและรุนแรง
- ก: พยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.
ประโยค
คำอื่น ๆ
- "ผู้ขาดชําระ" คือ
- "ผู้ขาดแคลน" คือ
- "ผู้ขาย" คือ
- "ผู้ขายชาติโดยการช่วยเหลือข้าศึก" คือ
- "ผู้ขายตรง" คือ
- "ผู้ขายสินค้าราคาถูก" คือ
- "ผู้ขายส่ง" คือ
- "ผู้ขายหนังสือและสิ่งตีพิมพ์ที่ออกเป็นระยะ ๆ" คือ
- "ผู้ขายเครื่องสำอางค์" คือ
- "ผู้ขายชาติโดยการช่วยเหลือข้าศึก" คือ
- "ผู้ขายตรง" คือ
- "ผู้ขายสินค้าราคาถูก" คือ
- "ผู้ขายส่ง" คือ