ผู้หญิงขายตัว คือ

• โสเภณี
  คณิกา
  หญิงบริการ
  หญิงโสเภณี
  หญิงหากิน
  นางทางโทรศัพท์
  ไก่
  อีตัว
  กะหรี่
  นางโลม
  นางคณิกา
  หญิงขายตัว
  นางกลางเมือง
  ผู้หญิงหากิน
  หญิงงามเมือง
  หญิงขายบริการ
  หญิงขายบริการทางเพศ
  หญิงแพศยา

• ผ:     พยัญชนะตัวที่ ๒๘ เป็นพวกอักษรสูง.
• ผู้:     น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
• ผู้หญิง:     น. หญิง.
• ู:     การเต้นในจังหวะเพลงเร็ว
• ้:     ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เข้ายา ข้อห้าม แก้วน้ําที่มีก้นหนาไม่มีหูจับ
• ห:     พยัญชนะตัวที่ ๔๑ อยู่ในพวกอักษรสูง เช่น หา เห็นใช้นำอักษรต่ำที่เป็นอักษรเดี่ยวให้มีเสียงสูงและไม่ออกเสียงตัว ห เช่น หงอย หนา.
• หญิง:     น. คนที่มีมดลูก, ผู้หญิง ก็ว่า.
• หญิงขายตัว:     โสเภณี กะหรี่ นางโลม ผู้หญิงหากิน หญิงขายบริการ หญิงงามเมือง ไก่ อีตัว นางคณิกา หญิงบริการ นางกลางเมือง ผู้หญิงขายตัว หญิงขายบริการทางเพศ หญิงหากิน
• ญ:     พยัญชนะตัวที่ ๑๓ นับเป็นพวกอักษรต่ำ และเป็นตัวที่สุดของวรรคที่ ๒ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กนในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น ปัญญา สัญชาติ ผจญ
• ิ:     ชุดที่เสื้อและกางเกงเย็บติดเป็นชิ้นเดียวกัน มนุษยชาติ แพนงเชิง
• ง:     พยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.
• ข:     พยัญชนะตัวที่ ๒ เป็นพวกอักษรสูง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต.
• ขา:     ๑ น. อวัยวะตั้งแต่ตะโพกถึงข้อเท้า สำหรับยันกายและเดินเป็นต้น (ไทยถิ่นอื่น ขา หมายความตั้งแต่ตะโพกถึงเข่า);
• ขาย:     ก. เอาของแลกเงินตรา, โอนกรรมสิทธิ์แห่งทรัพย์สินให้แก่กันโดยตกลงกันว่าผู้รับโอนจะใช้ราคาแห่งทรัพย์สินนั้น มีหลายลักษณะ คือ
• ขายตัว:     ก. เอาตัวแลกเงิน, เอาชื่อเสียงแลกเงิน.
• ย:     พยัญชนะตัวที่ ๓๔ เป็นพวกอักษรต่ำ เป็นได้ทั้งตัวต้นและตัวสะกดในแม่เกย.
• ต:     พยัญชนะตัวที่ ๒๑ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น จิต เมตตา ฟุต.
• ตัว:     ๑ น. รูป, ตน, ตนเอง, คำใช้เรียกแทนคน สัตว์ และสิ่งของบางอย่าง เช่น ตัวละคร ตัวหนังสือ; ลักษณนามใช้เรียกสัตว์และสิ่งของบางอย่าง เช่น ม้า ๕ ตัว
• ั:     ชั่วคราว
• ว:     พยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม:   ถัดไป＞

ฉันไม่โกรธนายหรอกนะ ที่ทำให้เธอเป็นผู้หญิงขายตัว

ค่ะ ฉันปฏิเสธ ฉันไม่ใช่ผู้หญิงขายตัวอีกต่อไป

ฉันจะเริ่มพูดเกี่ยวกับผู้หญิงขายตัว และซ่อง

ผู้หญิงสมัยนี้แต่งตัวแบบเดียวกับผู้หญิงขายตัวงั้นสิ

ไม่ใช่ใครซักคนที่ฆ่า นังผู้หญิงขายตัวขี้ยา

คำอื่น ๆ

1. "ผู้สําเร็จ" คือ
2. "ผู้สําเร็จการศึกษา" คือ
3. "ผู้สําเร็จราชการแผ่นดิน" คือ
4. "ผู้สําเร็จโทษ" คือ
5. "ผู้หญิง" คือ
6. "ผู้หญิงจัดเจนในการดําเนินชีวิต" คือ
7. "ผู้หญิงทะลึ่ง" คือ
8. "ผู้หญิงทั้งหลาย" คือ
9. "ผู้หญิงทำให้คนลุ่มหลง" คือ
10. "ผู้สําเร็จโทษ" คือ
11. "ผู้หญิง" คือ
12. "ผู้หญิงจัดเจนในการดําเนินชีวิต" คือ
13. "ผู้หญิงทะลึ่ง" คือ