ผู้ไม่เชื่อ คือ

• ผู้ไร้ศรัทธา
  คนที่ไม่นับถือศาสนาคริสต์หรือยิว
  คนที่ไม่ยอมเชื่อว่ามีพระเจ้า
  คนนอกศาสนา
  คนนอกศาสนา adj
  คนป่าเถื่อน adj
  พวกนอกศาสนา

• ผ:     พยัญชนะตัวที่ ๒๘ เป็นพวกอักษรสูง.
• ผู้:     น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
• ู:     การเต้นในจังหวะเพลงเร็ว
• ้:     ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เข้ายา ข้อห้าม แก้วน้ําที่มีก้นหนาไม่มีหูจับ
• ไม่:     ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
• ไม่เชื่อ:     ไม่น่าเชื่อ ไม่เชื่อหรอก ไม่ยอมรับ กังขา สงสัย
• ม:     พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.
• เชื่อ:     ก. เห็นตามด้วย, มั่นใจ, ไว้ใจ; ซื้อหรือขายโดยติดค้างไว้ ไม่ต้องชำระเงินทันที.
• ช:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๑๐ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น ราช คช กริช แซนด์วิช. ๒ ในภาษาบาลีและสันสกฤต
• ชื่อ:     น. คำที่ตั้งขึ้นสำหรับเรียกคน สัตว์ สถานที่ และสิ่งของโดยทั่ว ๆ ไปหรือโดยเฉพาะเจาะจง.
• อ:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๓ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นพยัญชนะตัวต้นได้อย่างตัวอื่น ๆ เช่น อา อก องค์, ใช้นำพยัญชนะเดี่ยวได้อย่างอักษรกลางอื่น ๆ เช่น อนึ่ง

ประโยค

คือการที่มันถูกบริหารโดย คณบดีผู้ไม่เชื่อมั่น

ผู้เชื่อในพระเจ้า จะได้ไปสวรรค์ ผู้ไม่เชื่อต้องลงนรก เพราะเธอเป็นคนดี งั้นการไปนรกก็

คำอื่น ๆ

1. "ผู้ไม่อนุมัติ" คือ
2. "ผู้ไม่อยู่ใต้บังคับบัญชาของใคร" คือ
3. "ผู้ไม่ีฝักใฝ่ฝ่ายใด" คือ
4. "ผู้ไม่เคยมีประสบการณ์" คือ
5. "ผู้ไม่เคารพกฎหมาย" คือ
6. "ผู้ไม่เชื่อว่า ความรู้เป็นสิ่งแน่นอนที่สุดในบาง อย่าง" คือ
7. "ผู้ไม่เชื่อว่ามีพระเจ้าเพราะไม่มีใครที่รู้จริง" คือ
8. "ผู้ไม่เป็นที่ต้องการ" คือ
9. "ผู้ไม่เสพยา" คือ
10. "ผู้ไม่เคยมีประสบการณ์" คือ
11. "ผู้ไม่เคารพกฎหมาย" คือ
12. "ผู้ไม่เชื่อว่า ความรู้เป็นสิ่งแน่นอนที่สุดในบาง อย่าง" คือ
13. "ผู้ไม่เชื่อว่ามีพระเจ้าเพราะไม่มีใครที่รู้จริง" คือ