ผู้ไม่เสพยา คือ

• ผู้ไม่ดื่มเหล้า

• ผ:     พยัญชนะตัวที่ ๒๘ เป็นพวกอักษรสูง.
• ผู้:     น. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน
• ู:     การเต้นในจังหวะเพลงเร็ว
• ้:     ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เข้ายา ข้อห้าม แก้วน้ําที่มีก้นหนาไม่มีหูจับ
• ไม่:     ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
• ม:     พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.
• เส:     ก. เฉ, ไถล, เช่น เสไปพูดเรื่องอื่น, เชือนแช เช่น เสความ.
• เสพ:     ก. คบ เช่น ซ่องเสพ; กิน, บริโภค, เช่น เสพสุรา; ร่วมประเวณี เช่น เสพเมถุน. ( ป. , ส. ).
• เสพยา:     ใช้ยา เล่นยา
• ส:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส
• พ:     พยัญชนะตัวที่ ๓๐ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากบาลีและสันสกฤต เช่น ภพ ภาพ สรรพ ผลลัพธ์.
• ย:     พยัญชนะตัวที่ ๓๔ เป็นพวกอักษรต่ำ เป็นได้ทั้งตัวต้นและตัวสะกดในแม่เกย.
• ยา:     น. สิ่งที่ใช้แก้หรือป้องกันโรค หรือบำรุงร่างกาย เรียกชื่อต่าง ๆ กัน คือ เรียกตามลักษณะก็มี เช่น ยาผง ยาเม็ด ยาน้ำ เรียกตามสีก็มี เช่น ยาแดง

คำอื่น ๆ

1. "ผู้ไม่เคารพกฎหมาย" คือ
2. "ผู้ไม่เชื่อ" คือ
3. "ผู้ไม่เชื่อว่า ความรู้เป็นสิ่งแน่นอนที่สุดในบาง อย่าง" คือ
4. "ผู้ไม่เชื่อว่ามีพระเจ้าเพราะไม่มีใครที่รู้จริง" คือ
5. "ผู้ไม่เป็นที่ต้องการ" คือ
6. "ผู้ไม่เห็นด้วย" คือ
7. "ผู้ไม่เห็นด้วยอย่างแรง" คือ
8. "ผู้ไม่เอาใจใส่ในศิลปศาสตร์หรืออักษรศาสตร์" คือ
9. "ผู้ไม่ได้รับการศึกษาที่เหมาะสม" คือ
10. "ผู้ไม่เชื่อว่ามีพระเจ้าเพราะไม่มีใครที่รู้จริง" คือ
11. "ผู้ไม่เป็นที่ต้องการ" คือ
12. "ผู้ไม่เห็นด้วย" คือ
13. "ผู้ไม่เห็นด้วยอย่างแรง" คือ