ผ่านไป คือ
สัทอักษรสากล: [phān pai]การออกเสียง: ผ่านไป การใช้"ผ่านไป" อังกฤษ"ผ่านไป" จีน
- ผ่านพ้น
พ้นไป
ล่วงเลย
เลยไป
จากไป
ปล่อยให้ผ่านไป
ผ่าน
หมดไป
หลุดลอย
ล่วงพ้น
ข้าม
จบสิ้น
ยุติ
สิ้นสุด
หมดเวลา
พ้น
ล่วง
เดินผ่าน
จากด้านหนึ่งไปสู่อีกด้านหนึ่งของ
ผ่านตลอด
วิ่งผ่าน
เคลื่อนผ่าน
- ผ: พยัญชนะตัวที่ ๒๘ เป็นพวกอักษรสูง.
- ผ่า: ก. ทำให้แยกออกจากกันตามยาวด้วยมีดหรือขวานอย่างผ่าฟืน, โดยปริยายหมายถึงกิริยาที่ทำให้แยกออก เช่น ผ่าฝี ผ่าปากม้า; แหวกเข้าไป เช่น ผ่าเข้าไป;
- ผ่าน: ก. ล่วงจุดใดจุดหนึ่งไป เช่น รถผ่านสนามหลวง, อาการที่เคลื่อนจากจุดหนึ่งไปยังอีกจุดหนึ่ง เช่น รถสายนี้ผ่านสามย่าน สีลม, ล่วงเลย เช่น เวลาผ่านไป ๕
- น: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).
- ไป: ก. เคลื่อนออกจากที่, ใช้ตรงกันข้ามกับ มา, เป็นคำประกอบท้ายกริยาหมายความว่า เรื่อยไป, ไม่หยุด, เช่น ทำไป กินไป,
- ป: พยัญชนะตัวที่ ๒๗ เป็นพวกอักษรกลาง เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น บาป เนปจูน, ตัว ป
