พิโดร คือ

• พิโดน
  ก. ฟุ้งไป (ใช้แก่กลิ่น). (ข. พิโดร; ส. วิตร).

• พ:     พยัญชนะตัวที่ ๓๐ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากบาลีและสันสกฤต เช่น ภพ ภาพ สรรพ ผลลัพธ์.
• ิ:     ชุดที่เสื้อและกางเกงเย็บติดเป็นชิ้นเดียวกัน มนุษยชาติ แพนงเชิง
• โด:     ดู ชะโด .
• โดร:     โดน ( กลอน ; ตัดมาจาก ข. พิโดร) ก. หอม, กลิ่นหอมที่ฟุ้งไป; โดยปริยายหมายถึงดอกไม้ เช่น กระทึงทอง ลำดวนโดร รสอ่อน พี่แม่. ( กำสรวล ).
• ด:     พยัญชนะตัวที่ ๒๐ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กด.
• ดร:     ๑ ดอน ( แบบ ) น. พ่วง, แพ. ( ป. , ส. ตร). ๒ ( โบ ) น. ดอน.
• ร:     พยัญชนะตัวที่ ๓๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน, ถ้าเขียนตัว ร ควบกัน ๒ ตัว เรียกว่า ร หัน ร ตัวหน้าทำหน้าที่เหมือนไม้หันอากาศ ร

คำอื่น ๆ

1. "พิเรนทร์" คือ
2. "พิเราะ" คือ
3. "พิเลต" คือ
4. "พิเศษ" คือ
5. "พิแทงกา" คือ
6. "พิโมกข์" คือ
7. "พิโมกษ์" คือ
8. "พิโยกพิเกน" คือ
9. "พิโยค" คือ
10. "พิเศษ" คือ
11. "พิแทงกา" คือ
12. "พิโมกข์" คือ
13. "พิโมกษ์" คือ