พิโยค คือ

• ก. พลัดพราก, จากไป. (ป., ส. วิโยค).

• พ:     พยัญชนะตัวที่ ๓๐ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากบาลีและสันสกฤต เช่น ภพ ภาพ สรรพ ผลลัพธ์.
• ิ:     ชุดที่เสื้อและกางเกงเย็บติดเป็นชิ้นเดียวกัน มนุษยชาติ แพนงเชิง
• โย:     ๑ ( ปาก ) ก. พูดแขวะ, พูดชวนวิวาท. ๒ ( โบ ) ว. เรียกทุเรียนที่มีเม็ดห่าง ๆ ว่า ทุเรียนโย. ( ปรัดเล ).
• โยค:     โยคะ- น. การประกอบ, การใช้, การร่วม; กิเลส; ความเพียร; วิธีบำเพ็ญสมาธิตามลัทธิของอาจารย์ปตัญชลี; ( โหร ) การที่ดาวนพเคราะห์ตั้งแต่ ๒
• ย:     พยัญชนะตัวที่ ๓๔ เป็นพวกอักษรต่ำ เป็นได้ทั้งตัวต้นและตัวสะกดในแม่เกย.
• ค:     พยัญชนะตัวที่ ๔ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น โรค มรรค มารค เทคนิค.

คำอื่น ๆ

1. "พิแทงกา" คือ
2. "พิโดร" คือ
3. "พิโมกข์" คือ
4. "พิโมกษ์" คือ
5. "พิโยกพิเกน" คือ
6. "พิโรธ" คือ
7. "พิโรธน์" คือ
8. "พิโรไทน์" คือ
9. "พิโลคาร์พีน" คือ
10. "พิโมกษ์" คือ
11. "พิโยกพิเกน" คือ
12. "พิโรธ" คือ
13. "พิโรธน์" คือ