พึงสังเกต คือ

• ควรระวัง
  พึงระวัง

• พ:     พยัญชนะตัวที่ ๓๐ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากบาลีและสันสกฤต เช่น ภพ ภาพ สรรพ ผลลัพธ์.
• พึง:     ว. คำช่วยกริยาอื่น หมายความยอมตาม แปลว่า ควร เช่น พึงไป ว่า ควรไป, หมายความจำเป็น แปลว่า ต้อง เช่น กิจที่สงฆ์จะพึงทำ ว่า กิจที่สงฆ์จะต้องทำ.
• ง:     พยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.
• ส:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส
• สัง:     ( ถิ่น-อีสาน ) น. ต้นมะสัง. ( ดู มะสัง ).
• สังเกต:     ก. กำหนดไว้, หมายไว้, เช่น ทำเครื่องหมายไว้เป็นที่สังเกต; ตั้งใจดู, จับตาดู, เช่น ไม่ได้สังเกตว่าวันนี้เขาแต่งตัวสีอะไร
• ั:     ชั่วคราว
• เก:     ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
• เกต:     ประตู
• ก:     พยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.
• ต:     พยัญชนะตัวที่ ๒๑ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น จิต เมตตา ฟุต.

ประโยค

ทีโมน และ พุมบ้า จากภาพยนตร์การ์ตูน ไลออน คิง ของดิสนีย์ จะมารณรงค์เรื่องความปลอดภัยให้แก่ทุกท่าน ! ขอให้ท่านพึงสังเกตข้อความ

มันเป็นสิ่งสำคัญที่ท่านพึงสังเกตการณ์อย่างใกล้ชิด มันเป็นความรับผิดชอบในการดูแลหน้าที่ในระหว่างการเปิดสัญญาใดๆ ท่านควรจะหมั่นตรวจสอบบัญชีของท่าน

คำอื่น ๆ

1. "พึงพอใจตัวเอง" คือ
2. "พึงพอใจที่จะทําบางสิ่ง" คือ
3. "พึงมี" คือ
4. "พึงระวัง" คือ
5. "พึงรับได้" คือ
6. "พึงเก็บได้" คือ
7. "พึงใจ" คือ
8. "พึม" คือ
9. "พึม ๆ" คือ
10. "พึงระวัง" คือ
11. "พึงรับได้" คือ
12. "พึงเก็บได้" คือ
13. "พึงใจ" คือ