ภว คือ

ภ: พยัญชนะตัวที่ ๓๒ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น ปรารภ ลาภ.
ว: พยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น
ภว-: พะวะ-น. ความเกิด, ความมี, ความเป็น; ภพ. (ป., ส.).

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

มองฉันสิ เธออยู่คกในภวังค์ โอเค พวกเราติดกับแล้ว !

เรานั่งเงียบ มองพวกเธอเล่นเหมือนตกอยู่ในภวังค์

ฉันก็แค่หัวงและภวานาให้เขาไม่เป็นเหมือนกับเอมี่

ฉันตกอยู่ในภวังค์ของเธอ * * จงตกอยู่ในภวังค์ของฉัน *