ภาระ คือ

สัทอักษรสากล: [phā ra]การออกเสียง:

๑
พาน, พาระ-
น. ของหนัก, น้ำหนัก; ธุระที่หนัก, การงานที่หนัก; หน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบ เช่น พ่อแม่มีภาระในการเลี้ยงดูลูก ครูมีภาระในการอบรมสั่งสอนศิษย์, ความรับผิดชอบ เช่น พ่อแม่ตายหมด พี่ต้องรับภาระส่งเสียเลี้ยงดูน้อง.
ว. +모두 보이기...

ภ: พยัญชนะตัวที่ ๓๒ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น ปรารภ ลาภ.
ภา: น. แสงสว่าง, รัศมี. ( ป. , ส. ).
ภาร: พาน, พาระ- น. ของหนัก, น้ำหนัก; ธุระที่หนัก, การงานที่หนัก; หน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบ เช่น พ่อแม่มีภาระในการเลี้ยงดูลูก
ร: พยัญชนะตัวที่ ๓๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน, ถ้าเขียนตัว ร ควบกัน ๒ ตัว เรียกว่า ร หัน ร ตัวหน้าทำหน้าที่เหมือนไม้หันอากาศ ร
ระ: ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

ในภาระกิจนี้ที่เข้ามาฟังสรุปผลการปฏิบัติงานสาย

เราต้องคุ้มครองฝ่าบาทให้ดีและไม่เป็นภาระของเขา

หม่อมฉันมีภาระที่ต้องทำเพื่อแคว้นกูยาพ่ะย่ะค่ะ

ข้าโกหกเพื่อที่ข้าจะได้เป็นส่วนหนึ่งของภาระกิจ

ฉันเกลียดชีวิตของฉันที่ต้องเป็นภาระจนถึงที่สุด