ภาระ คือ

• ๑
  พาน, พาระ-
  น. ของหนัก, น้ำหนัก; ธุระที่หนัก, การงานที่หนัก; หน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบ เช่น พ่อแม่มีภาระในการเลี้ยงดูลูก ครูมีภาระในการอบรมสั่งสอนศิษย์, ความรับผิดชอบ เช่น พ่อแม่ตายหมด พี่ต้องรับภาระส่งเสียเลี้ยงดูน้อง.
  ว. หนัก. (ป.).
  ๒
  น. ชื่อมาตราชั่งน้ำหนักมคธ ๒๐ ตุลา เป็น ๑ ภาระ. (ส. ภาร).

• ภา     น. แสงสว่าง, รัศมี. ( ป. , ส. ).
• ภาร     พาน, พาระ- น. ของหนัก, น้ำหนัก; ธุระที่หนัก, การงานที่หนัก; หน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบ เช่น พ่อแม่มีภาระในการเลี้ยงดูลูก
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• ภารธุระ    พาระทุระ, พานทุระ น. การงานที่รับทำ, กิจการที่ขวนขวายประกอบ.
• ปัพภาระ    น. เงื้อมเขา. (ป.).
• พ้นภาระ    หมดภาระ
• รับภาระ    รับช่วง รับเอา รับผิดชอบ รับหน้าที่ อาสา ตกหนัก รับทุกข์ รับเคราะห์ แบกภาระ แบกรับ ปฏิบัติหน้าที่ รับคําสั่งจาก รับผิดชอบต่อ
• ลดภาระ    แบ่งเบา
• สัมภาระ    สำพาระ น. สิ่งของต่าง ๆ เช่น เครื่องมือเครื่องใช้และเสบียงซึ่งสะสมรวบรวมหรือจัดเตรียมไว้เพื่อภาระต่าง ๆ เช่น เตรียมสัมภาระสำหรับไปต่างจังหวัด; การเกื้อหนุน, การเลี้ยงดู. (ป., ส.).
• เป็นภาระ    ยากยิ่ง ยากลำบาก ลำบาก หนักหน่วง
• แบ่งภาระ    ช่วยเหลือ แบ่งเบา
• ไม่มีภาระ    ไม่มีภาระผูกพัน ไม่มีหนี้สิน
• คนรับภาระ    คนแบกภาระ ผู้รับภาระ ผู้แบกภาระ
• ตกเป็นภาระ    ตกเป็นหน้าที่
• ทัพสัมภาระ    ทับพะ- น. สิ่งหรือเครื่องอันเป็นส่วนประกอบที่จะคุมกันเข้าเป็นเรือน เรือ รถ หรือเกวียน เป็นต้น. (ป.).

• ในภาระกิจนี้ที่เข้ามาฟังสรุปผลการปฏิบัติงานสาย
• เราต้องคุ้มครองฝ่าบาทให้ดีและไม่เป็นภาระของเขา
• หม่อมฉันมีภาระที่ต้องทำเพื่อแคว้นกูยาพ่ะย่ะค่ะ
• ข้าโกหกเพื่อที่ข้าจะได้เป็นส่วนหนึ่งของภาระกิจ
• ฉันเกลียดชีวิตของฉันที่ต้องเป็นภาระจนถึงที่สุด
• พวกเจ้าจะได้รับภาระสร้างสรรค์สิ่งซึ่่งวิเศษสุด
• เด็กผู้หญิงคนนี้มองการไกลและผู้รับภาระเกินอายุ
• ภาระกิจของเราก็คือการมอบปากกาหลังจากที่หามันพบ
• พ่อรู้ว่ามันเป็นภาระหน้าที่ที่เธอต้องแบกเอาไว้
• ฉันไม่อยากให้เธอต้องมาแบกรับภาระของครอบครัวฉัน