มนัส คือ

สัทอักษรสากล: [ma nat]การออกเสียง:

ม: พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.
มน: ๑ ก. อยู่กับที่ (ใช้แก่ดาวนพเคราะห์ ซึ่งปรากฏแก่ตาเป็น ๓ ทาง คือ เสริด ว่า ไปข้างหน้า, พักร ว่า ถอยหลัง, มน ว่า อยู่กับที่). ๒ ว. กลม ๆ,
น: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).
ั: ชั่วคราว
ส: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

และพระองค์จะทรงโทมนัส ข้าไม่สามารถทำเช่นนั้นได้

นางมารร้ายจับทัมนัส เพราะให้การช่วยเหลือมนุษย์

ต่อไป หม่อมฉันจะไม่ทำให้ เสด็จพี่ต้องทรงโสมนัสอีก

แต่เราก็มองเห็นได้ด้วยโดยหนึ่งที่ พวกเขาเรียกมนัส

ถ้าไทรีสยังมีชีวิตรอด เขาต้องไปที่เทอร์ไมนัส