มัชฌ- คือ

• มัดชะ-
  น. ท่ามกลาง. (ป.; ส. มธฺย).

• ม:     พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.
• มัช:     มัดชะ- น. น้ำเมา, ของเมา. ( ป. มชฺช).
• มัชฌ:     มัดชะ- น. ท่ามกลาง. ( ป. ; ส. มธฺย).
• ั:     ชั่วคราว
• ช:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๑๐ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น ราช คช กริช แซนด์วิช. ๒ ในภาษาบาลีและสันสกฤต
• ฌ:     พยัญชนะตัวที่ ๑๒ นับเป็นพวกอักษรต่ำ.

คำอื่น ๆ

1. "มัช" คือ
2. "มัช-" คือ
3. "มัชชะ" คือ
4. "มัชชาระ" คือ
5. "มัชฌ" คือ
6. "มัชฌันติก" คือ
7. "มัชฌันติก-" คือ
8. "มัชฌันติกสมัย" คือ
9. "มัชฌิม" คือ
10. "มัชชาระ" คือ
11. "มัชฌ" คือ
12. "มัชฌันติก" คือ
13. "มัชฌันติก-" คือ