มัชฌิม คือ

• มัดชิมะ-, มัดชิมมะ-, มัดชิม-
  ว. ปานกลาง. (ป. มชฺฌิม).

• ม:     พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.
• มัช:     มัดชะ- น. น้ำเมา, ของเมา. ( ป. มชฺช).
• มัชฌ:     มัดชะ- น. ท่ามกลาง. ( ป. ; ส. มธฺย).
• ั:     ชั่วคราว
• ช:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๑๐ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น ราช คช กริช แซนด์วิช. ๒ ในภาษาบาลีและสันสกฤต
• ฌ:     พยัญชนะตัวที่ ๑๒ นับเป็นพวกอักษรต่ำ.
• ิ:     ชุดที่เสื้อและกางเกงเย็บติดเป็นชิ้นเดียวกัน มนุษยชาติ แพนงเชิง

คำอื่น ๆ

1. "มัชฌ" คือ
2. "มัชฌ-" คือ
3. "มัชฌันติก" คือ
4. "มัชฌันติก-" คือ
5. "มัชฌันติกสมัย" คือ
6. "มัชฌิม-" คือ
7. "มัชฌิมชนบท" คือ
8. "มัชฌิมนิกาย" คือ
9. "มัชฌิมบุรุษ" คือ
10. "มัชฌันติก-" คือ
11. "มัชฌันติกสมัย" คือ
12. "มัชฌิม-" คือ
13. "มัชฌิมชนบท" คือ