มัฏฐะ คือ

• ว. เกลี้ยง. (ป. มฏฺ; ส. มฺฤษฺฏ).

• ม:     พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.
• ั:     ชั่วคราว
• ฏ:     พยัญชนะตัวที่ ๑๕ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น ปรากฏ มกุฏกษัตริยาราม.
• ฐ:     พยัญชนะตัวที่ ๑๖ นับเป็นพวกอักษรสูง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น รัฐ อัฐ.

คำอื่น ๆ

1. "มัญชูสา" คือ
2. "มัญเชฏฐะ" คือ
3. "มัญเชฏฐิกา" คือ
4. "มัญเชฏฐิกากร" คือ
5. "มัญเชียร" คือ
6. "มัณฑ" คือ
7. "มัณฑ-" คือ
8. "มัณฑน" คือ
9. "มัณฑน-" คือ
10. "มัญเชฏฐิกากร" คือ
11. "มัญเชียร" คือ
12. "มัณฑ" คือ
13. "มัณฑ-" คือ