มัฏฐะ คือ
- ว. เกลี้ยง. (ป. มฏฺ; ส. มฺฤษฺฏ).
- มัญเชฏฐะ ๑ ว. สีฝาง, สีแสดแก่. (ป.; ส. มญฺชิษฺ). ๒ น. ฝาง. (ป., ส. มญฺชิษฺา).
- ทิฏฐะ ทิดถะ- (แบบ) ว. อันบุคคลเห็นแล้ว, ทันตาเห็น. (ป. ทิฏฺ; ส. ทฺฤษฺฏ).
- ปิฏฐะ ปิดถะ (แบบ) น. แป้ง. (ป.).
- ยิฏฐะ ยิดถะ น. การบูชา, การเซ่นสรวง. (ป. ยิฏฺ; ส. อิษฺฏ).
- หัฏฐะ ๑ หัดถะ ว. ร่าเริง, ยินดี, สบายใจ. (ป.; ส. หฺฤษฺฏ). ๒ หัดสะตะ, หัดถะ น. ดาวฤกษ์ที่ ๑๓ มี ๕ ดวง เห็นเป็น รูปฝ่ามือหรือเหนียงสัตว์, ดาวศอกคู้ หรือ ดาวศีรษะช้าง ก็เรียก.
- อัฏฐะ อัดถะ- (แบบ) ว. แปด. (ป.).
- มัญชิษฐะ มันชิดถะ, มันชิดถา น. ฝาง. (ส.; ป. มญฺเชฏฺ).
- มุขปาฐะ มุกขะบาด, มุกขะ- น. การต่อปากกันมา, การบอกเล่าต่อ ๆ กันมาโดยมิได้เขียนเป็นลายลักษณ์อักษร, เช่น เรื่องนี้สืบมาโดยมุขบาฐ เรื่องนี้เป็นมุขปาฐะ.
- มัญเชฏฐิกา น. ฝาง. (ป., ส. มญฺชิษฺา).
- มัญเชฏฐิกากร น. ส่วยฝาง. (ป.).
- ปีฐะ -ถะกะ น. ตั่ง, ที่นั่ง, เก้าอี้, ม้า. (ป., ส.).
- ยิฐะ ยิดถะ น. การบูชา, การเซ่นสรวง. (ป. ยิฏฺ; ส. อิษฺฏ).
- ศฐะ สะ- น. คนโกง, คนล่อลวง; คนโอ้อวด. (ส.; ป. ส).
- สฐะ (แบบ) ว. โกง, ล่อลวง; โอ้อวด. (ป.).
- อัฏฐ อัดถะ- (แบบ) ว. แปด. (ป.).
มือถือ