มือจับ คือ

• น. ส่วนที่ทำไว้สำหรับจับเวลาเปิดปิดประตูหรือในการใช้งานอื่น ๆ เป็นต้น เช่น มือจับประตูรถยนต์ มือจับกบไสไม้ มือจับลิ้นชัก.

• ม:     พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.
• มือ:     ๑ น. อวัยวะส่วนหนึ่งของร่างกายอยู่ต่อจากปลายแขนประกอบด้วยฝ่ามือและนิ้วมือ สำหรับจับเป็นต้น,
• อ:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๓ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นพยัญชนะตัวต้นได้อย่างตัวอื่น ๆ เช่น อา อก องค์, ใช้นำพยัญชนะเดี่ยวได้อย่างอักษรกลางอื่น ๆ เช่น อนึ่ง
• จ:     พยัญชนะตัวที่ ๘ เป็นตัวต้นวรรคที่ ๒ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น กิจ วินิจฉัย ตำรวจ จอร์จ.
• จับ:     ก. อาการที่ใช้มือแตะต้องสิ่งใดสิ่งหนึ่งตลอดจนกำไว้ยึดไว้; เกาะ เช่น นกจับคอน; ติด เช่น เขม่าจับก้นหม้อ; กินหรือกลืน ในความว่า
• ั:     ชั่วคราว
• บ:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๖ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบ. ๒ บอ, บ่อ ว. ไม่, มักใช้ในหนังสือเก่าหรือกวีนิพนธ์ หรือบางท้องถิ่น, ในที่ใช้ บ

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม:   ถัดไป＞

สักวันหนึ่ง มิโกะจะสามารถเอื้อมมือจับดวงดาวได้

แล้วกลับไปคุยกับคนแรก แต่เอามือจับตัวอีกคนนึงไว้

สักวันหนึ่ง มิโกะก็จะสามารถเอื้อมมือจับดวงดาวได้

ไม่พิงอยู่บนราวบันไดมือจับ เป็นเพียงอารมย์ของคุณ

ด็อก เอามือจับเลื่อนไว้ เอาสองมือจับเลื่อนไว้ ด็อก

คำอื่น ๆ

1. "มือขวา" คือ
2. "มือขาวสะอาด" คือ
3. "มือขึ้น" คือ
4. "มือข้างขวา" คือ
5. "มือข้างซ้าย" คือ
6. "มือฉมัง" คือ
7. "มือชั้นยอด" คือ
8. "มือซ้าย" คือ
9. "มือดี" คือ
10. "มือข้างขวา" คือ
11. "มือข้างซ้าย" คือ
12. "มือฉมัง" คือ
13. "มือชั้นยอด" คือ