ริบบิ้น คือ

สัทอักษรสากล: [rip bin]การออกเสียง:

ริบบิ้น การใช้"ริบบิ้น" อังกฤษ"ริบบิ้น" จีน

น. แถบแพร ไหม ไนลอน เป็นต้น ใช้สำหรับผูกหรือประดับ มีหลายสีหลายขนาด. (อ. ribbon).

ร: พยัญชนะตัวที่ ๓๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน, ถ้าเขียนตัว ร ควบกัน ๒ ตัว เรียกว่า ร หัน ร ตัวหน้าทำหน้าที่เหมือนไม้หันอากาศ ร
ริ: ก. เริ่มคิดหรือทำแปลกจากปรกติ (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น ริสูบบุหรี่ ริเที่ยวกลางคืน, ริอ่าน ก็ว่า.
ริบ: ๑ ก. รวบเอายึดเอาโดยพลการหรือโดยอำนาจกฎหมายเป็นต้น. ๒ ว. คม.
ิ: ชุดที่เสื้อและกางเกงเย็บติดเป็นชิ้นเดียวกัน มนุษยชาติ แพนงเชิง
บ: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๖ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบ. ๒ บอ, บ่อ ว. ไม่, มักใช้ในหนังสือเก่าหรือกวีนิพนธ์ หรือบางท้องถิ่น, ในที่ใช้ บ
บิ: ก. ทำให้แตกออกหรือหลุดออกเป็นชิ้น ๆ ด้วยนิ้ว เช่น บิขนมปัง, แตกออกหรือหลุดออกด้วยอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น.
ิ้: พลิ้ว
้: ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เข้ายา ข้อห้าม แก้วน้ําที่มีก้นหนาไม่มีหูจับ
น: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

อ๋อ ถ้าไม่เป็นไรคุณช่วยเลือกริบบิ้นหน่อยได้มั้ย ?

หลานมองดูริบบิ้นที่ติดอยู่บนเสาด้านนอกนั่นค่ะ

อย่างนั้นพวกเราควร ไปหาซื้อริบบิ้นด้วยกันมั้ย

ถ้างั้นบอกอะไรฉันหน่อย ตอนที่เธอไปตัดริบบิ้น

แล้วริบบิ้นของฉัน เส้นที่เธอซุกใส่กระเป่าล่ะ

ริบบิ้น คือ

ประโยค

คำอื่น ๆ