ร่องน้ำ คือ
สัทอักษรสากล: [rǿng nām]การออกเสียง: ร่องน้ำ การใช้"ร่องน้ำ" อังกฤษ"ร่องน้ำ" จีน
- น. ทางน้ำลึกที่เรือเดินได้.
- ร: พยัญชนะตัวที่ ๓๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน, ถ้าเขียนตัว ร ควบกัน ๒ ตัว เรียกว่า ร หัน ร ตัวหน้าทำหน้าที่เหมือนไม้หันอากาศ ร
- ร่อ: ( กลอน ) ก. จ่อ, จด. ว. ใกล้.
- ร่อง: น. รอยลึกเป็นช่องทางไปตามยาว, สันดินระหว่างท้องร่องสำหรับเพาะปลูก เช่น ร่องผัก ร่องมัน.
- อ: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๓ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นพยัญชนะตัวต้นได้อย่างตัวอื่น ๆ เช่น อา อก องค์, ใช้นำพยัญชนะเดี่ยวได้อย่างอักษรกลางอื่น ๆ เช่น อนึ่ง
- อง: น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
- ง: พยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.
- น: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).
- น้ำ: น. สารประกอบซึ่งมีองค์ประกอบเป็นธาตุไฮโดรเจนและออกซิเจนในอัตราส่วน ๑ : ๘ โดยน้ำหนัก เมื่อบริสุทธิ์มีลักษณะเป็นของเหลว ใส ไม่มีสี กลิ่น รส
- ้: ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เข้ายา ข้อห้าม แก้วน้ําที่มีก้นหนาไม่มีหูจับ
ประโยค
คำอื่น ๆ
- "ร่องดิน" คือ
- "ร่องตีนช้าง" คือ
- "ร่องทาง" คือ
- "ร่องที่เกิดจากการแซะ" คือ
- "ร่องที่เกิดจากการแซะด้วยสิ่ว" คือ
- "ร่องน้ำชลประทาน" คือ
- "ร่องน้ำแคบและตื้น" คือ
- "ร่องน้ํา" คือ
- "ร่องน้ําลึกสําหรับเรือเดินสมุทร" คือ
- "ร่องที่เกิดจากการแซะ" คือ
- "ร่องที่เกิดจากการแซะด้วยสิ่ว" คือ
- "ร่องน้ำชลประทาน" คือ
- "ร่องน้ำแคบและตื้น" คือ