ลูกสาว คือ

สัทอักษรสากล: [lūk sāo]การออกเสียง:

ลูกสาว การใช้"ลูกสาว" อังกฤษ"ลูกสาว" จีน

n.
ลูกที่มีเพศเป็นหญิง ชื่อพ้อง: บุตรสาว, บุตรี, ธิดา คำตรงข้าม: ลูกชาย
ตัวอย่างการใช้: เขามีลูกสาว 2 คน คนโต 9 ขวบ และคนเล็ก 3 ขวบ
clf.: คน

ล: พยัญชนะตัวที่ ๓๖ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กนอย่างตัว น ในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น กาล พาล ฟุตบอล.
ลูก: น. ผู้มีกำเนิดจากพ่อแม่ หรือโดยปริยายถือว่ามีฐานะเสมือนลูก, คำที่พ่อแม่เรียกลูกของตนโดยตรง
ู: การเต้นในจังหวะเพลงเร็ว
ก: พยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.
ส: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส
สา: ๑ น. หมา. ( ป. ; ส. ศฺวนฺ). ๒ ( ถิ่น-พายัพ ) น. ต้นกระสา. ( ดู กระสา ๓ ), ชื่อกระดาษที่ทำจากเปลือกต้นกระสา ใช้ทำร่มเป็นต้น เรียกว่า
สาว: สาวะ- ว. สีดำแดง, สีน้ำตาลแก่. ( ป. ; ส. ศฺยาว). ๑ น. หญิงที่มีอายุพ้นวัยเด็ก นับตามความนิยมตั้งแต่ ๑๕-๓๐ ปีขึ้นไป เช่น ย่างเข้าสู่วัยสาว
ว: พยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

เมื่อลูกสาวสุดที่รักของเจ้าชายเฮียวพูดอย่างนี้

ลูกได้สอนลูกสาวที่บ้านและมันเหมือนกับอยู่ในนรก

เธอเป็นทั้งลูกสาวฉันแล้วก็เป็นพี่สะใภ้ของอินแจ

เธอเป็นลูกสาวของหุ้นส่วนที่สำคัญของครอบครัวฉัน

ถ้าเขารู้ว่าลูกสาวของเขาถูกหลอกใช้เพราะซังโกแจ

ลูกสาว คือ

ประโยค

คำอื่น ๆ