วัตถุระเบิด คือ
สัทอักษรสากล: [wat thu ra boēt]การออกเสียง: วัตถุระเบิด การใช้"วัตถุระเบิด" อังกฤษ"วัตถุระเบิด" จีน
- ชั้นรองพื้น
ชั้นแรก
เครื่องส่งหรือสูบฉีดน้ำมัน
ทีเอ็นที
ไตรไนโตรโทลูอีน
- ว: พยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น
- วัต: น. วตะ, พรต, ข้อปฏิบัติ; ความประพฤติ. ( ป. วตฺต; ส. วฺฤตฺต).
- วัตถุ: น. สิ่งของ. ( ป. ; ส. วสฺตุ).
- ั: ชั่วคราว
- ต: พยัญชนะตัวที่ ๒๑ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น จิต เมตตา ฟุต.
- ถ: พยัญชนะตัวที่ ๒๒ นับเป็นพวกอักษรสูง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น รถ ปรารถนา.
- ุ: คําตัดสินสุดท้าย
- ร: พยัญชนะตัวที่ ๓๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน, ถ้าเขียนตัว ร ควบกัน ๒ ตัว เรียกว่า ร หัน ร ตัวหน้าทำหน้าที่เหมือนไม้หันอากาศ ร
- ระ: ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
- ระเบิด: ก. ปะทุแตกออกไป เช่น คลังกระสุนระเบิด, ทำให้ปะทุแตกออกไป เช่น ระเบิดหิน. น. ลูกระเบิด เช่น ทิ้งระเบิด.
- บ: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๖ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบ. ๒ บอ, บ่อ ว. ไม่, มักใช้ในหนังสือเก่าหรือกวีนิพนธ์ หรือบางท้องถิ่น, ในที่ใช้ บ
- บิ: ก. ทำให้แตกออกหรือหลุดออกเป็นชิ้น ๆ ด้วยนิ้ว เช่น บิขนมปัง, แตกออกหรือหลุดออกด้วยอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น.
- บิด: ๑ ก. หมุนให้เป็นเกลียวอย่างบิดผ้า, หมุนไปทางใดทางหนึ่ง เช่น บิดลูกบิด; เผล้ไปจากสภาพปรกติ เช่น ล้อรถบิด, ทำให้ผิดไปจากสภาพความจริง เช่น
- ิ: ชุดที่เสื้อและกางเกงเย็บติดเป็นชิ้นเดียวกัน มนุษยชาติ แพนงเชิง
- ด: พยัญชนะตัวที่ ๒๐ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กด.
ประโยค
คำอื่น ๆ
- "วัตถุประสงค์" คือ
- "วัตถุประสาน" คือ
- "วัตถุปรุงแต่งกลิ่นรส" คือ
- "วัตถุปัจจัย" คือ
- "วัตถุมงคล" คือ
- "วัตถุระเบิดแรงสูง" คือ
- "วัตถุรูป 3 เหลี่ยมเล็ก ๆ สำหรับยึดคำหรือยัน" คือ
- "วัตถุรูปทรงกรวย" คือ
- "วัตถุรูปโค้ง" คือ
- "วัตถุปัจจัย" คือ
- "วัตถุมงคล" คือ
- "วัตถุระเบิดแรงสูง" คือ
- "วัตถุรูป 3 เหลี่ยมเล็ก ๆ สำหรับยึดคำหรือยัน" คือ