ศัสตร- คือ

• สัดตฺระ-
  น. ศัสตรา, ของมีคมเป็นเครื่องฟันแทง. (ส.).

• ศ:     พยัญชนะตัวที่ ๓๘ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและเป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาสันสกฤตและภาษาอื่น เช่น ศาลา อากาศ ไอศกรีม วงศ์.
• ศัสตร:     สัดตฺระ- น. ศัสตรา, ของมีคมเป็นเครื่องฟันแทง. ( ส. ).
• ั:     ชั่วคราว
• ส:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส
• สต:     สะตะ- น. ร้อย (๑๐๐). ( ป. ; ส. ศต).
• ต:     พยัญชนะตัวที่ ๒๑ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น จิต เมตตา ฟุต.
• ตร:     หล่อ
• ร:     พยัญชนะตัวที่ ๓๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน, ถ้าเขียนตัว ร ควบกัน ๒ ตัว เรียกว่า ร หัน ร ตัวหน้าทำหน้าที่เหมือนไม้หันอากาศ ร

คำอื่น ๆ

1. "ศัลยแพทย์สมอง" คือ
2. "ศัลยแพทย์โรคหัวใจ" คือ
3. "ศัลย์" คือ
4. "ศัสดร" คือ
5. "ศัสตร" คือ
6. "ศัสตรกรรม" คือ
7. "ศัสตรการ" คือ
8. "ศัสตรศาสตร์" คือ
9. "ศัสตรา" คือ
10. "ศัสดร" คือ
11. "ศัสตร" คือ
12. "ศัสตรกรรม" คือ
13. "ศัสตรการ" คือ