สถานเริงรมย์ คือ

สัทอักษรสากล: [sa thān roēng rom]การออกเสียง:

สถานเริงรมย์ การใช้"สถานเริงรมย์" อังกฤษ"สถานเริงรมย์" จีน

สถานบันเทิง
ไนต์คลับ
แหล่งบันเทิง
แหล่งเริงรมย์
สถานบริการ

ส: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส
สถาน: สะถานะ- น. ความเป็นไป, ความเป็นอยู่, เช่น เขาอยู่ในสถานะยากไร้ เศรษฐกิจของประเทศไทยมีสถานะมั่นคง น้ำมีสถานะปรกติเป็นของเหลว. ๑ สะถาน น.
ถ: พยัญชนะตัวที่ ๒๒ นับเป็นพวกอักษรสูง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น รถ ปรารถนา.
ถา: ก. ถลา, โผลง; ลับ, ถูให้คม. (ไทยเดิม ถา ว่า โกน).
ถาน: น. ส้วมของพระ.
น: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).
เริง: ว. ระเริง, ร่าเริง.
เริงรมย์: ว. ที่ทำให้รื่นเริงหรือบันเทิงใจ เช่น หนังสือเริงรมย์ สถานเริงรมย์.
ร: พยัญชนะตัวที่ ๓๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน, ถ้าเขียนตัว ร ควบกัน ๒ ตัว เรียกว่า ร หัน ร ตัวหน้าทำหน้าที่เหมือนไม้หันอากาศ ร
ริ: ก. เริ่มคิดหรือทำแปลกจากปรกติ (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น ริสูบบุหรี่ ริเที่ยวกลางคืน, ริอ่าน ก็ว่า.
ิ: ชุดที่เสื้อและกางเกงเย็บติดเป็นชิ้นเดียวกัน มนุษยชาติ แพนงเชิง
ง: พยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.
รม: ก. อบด้วยควันหรือไอไฟ เช่น ใช้ควันรมปลากะพงให้หอม ใช้ควันอ้อยรมเป็ดให้หอม รมผึ้งให้หนีหรือให้เมา, ทำให้ควันไฟหรือไอไฟเป็นต้นเกาะติดอยู่ เช่น
รมย์: 1) adj. น่าบันเทิงใจ ชื่อพ้อง: น่าสนุก 2) adj. ชื่อพ้อง: พึงใจ 3) adj. ชื่อพ้อง: งาม
ม: พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.
ย: พยัญชนะตัวที่ ๓๔ เป็นพวกอักษรต่ำ เป็นได้ทั้งตัวต้นและตัวสะกดในแม่เกย.
์: ผู้สมรู้ร่วมคิด คําศัพท์เฉพาะทาง ซึ่งสมรู้ร่วมคิด เครื่องประดับตามสมัยนิยม ซึ่งเป็นส่วนเพิ่มเติม

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

เด็กสาวจากสถานเริงรมย์ของเอลิเซียม ราคาแพงด้วยนะ

เด็กสาวจากสถานเริงรมย์ของเอลิเซียม ราคาแพงนะ

เราตลุยสถานเริงรมย์ทุกแห่ง ในเมืองหลวงแล้ว

อย่างนั้นหรือ เราไปสถานเริงรมย์อื่นกันไหม

เมื่อข้าเป็นสถานเริงรมย์ อย่าลืมแวะไปนะคะ

สถานเริงรมย์ คือ

ประโยค

คำอื่น ๆ