สน คือ

• ๑
  น. ชื่อไม้ต้นหลายชนิดหลายสกุลในหลายวงศ์ เช่น สนสองใบ หรือ เกี๊ยะเปลือกหนา (Pinus merkusii Jungh. de Vriese), สนสามใบ หรือ เกี๊ยะเปลือกบาง (P. kesiya Royle ex Gordon) ในวงศ์ Pinaceae, ทั้ง ๒ ชนิดนี้ สนเขา ก็เรียก, พายัพเร+모두 보이기...ียก จ๋วง; สนหางกระรอก (Dacrydium elatum Blume) ในวงศ์ Cupressaceae; สนฉำฉา หรือ สนญี่ปุ่น [Podocarpus macrophyllus (Thunb.) D. Don] ในวงศ์ Podocarpaceae; สนทราย หรือ สนสร้อย (Baeckea frutescens L.) ในวงศ์ Myrtaceae; สนทะเล (Casuarina equisetifolia J.R. et G. Forst.) ในวงศ์ Casuarinaceae.
  ๒
  ก. ร้อยด้วยเชือกหรือด้ายเป็นต้น เช่น สนเข็ม สนตะพาย.

• ส:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส
• น:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).
• สน.:    สภ.อ.โรงพักสถานีตำรวจสถานีตํารวจ

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม:   ถัดไป＞

นายยังให้เด็กนั่งเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจอยู่ป่ะ

ที่คุณหาคนในกลุ่มคนเพื่อที่มีความสนในเหตุการณ์

จะมีประโยชน์ถ้าได้รู้ว่าใครบ้างที่เข้าเสนอราคา

เธออาจลำบากถ้าขาดการสนับสนุนจากบริษัทของพ่อแม่

เธออาจลำบากถ้าขาดการสนับสนุนจากบริษัทของพ่อแม่

คำอื่น ๆ

1. "สทึง" คือ
2. "สทุม" คือ
3. "สธ" คือ
4. "สธนะ" คือ
5. "สธุสะ" คือ
6. "สน." คือ
7. "สนง." คือ
8. "สนฉัตร" คือ
9. "สนญ." คือ
10. "สธนะ" คือ
11. "สธุสะ" คือ
12. "สน." คือ
13. "สนง." คือ