สมรรถภาพ คือ
สัทอักษรสากล: [sā mat tha phāp]การออกเสียง: สมรรถภาพ การใช้"สมรรถภาพ" อังกฤษ"สมรรถภาพ" จีน
สะมัดถะ-, สะหฺมัดถะ-
น. ความสามารถ เช่น เขาเป็นคนมีสมรรถภาพในการทำงานสูงสมควรได้เลื่อนตำแหน่ง.
- ส: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส
- สม: ๑ ว. เหมาะ, เหมาะกับ, ควรแก่, เช่น บ่าวสาวคู่นี้สมกัน เขาแต่งตัวสมฐานะ แสดงละครได้สมบทบาท เขาต่อสู้กันอย่างสมศักดิ์ศรี เด็กคนนี้แต่งตัวไม่สมวัย,
- สมร: ๑ สะหฺมอน, สะหฺมอนระ-, สะหฺมอระ- น. การรบ, การสงคราม. ( ป. , ส. ). ๒ สะหฺมอน น. นางงามซึ่งเป็นที่รัก. ( ส. สฺมร ว่า กามเทพ).
- สมรรถ: สะมัด, สะมัดถะ-, สะหมัดถะ- ว. สามารถ. ( ส. สมรฺถ ว่า ผู้สามารถ; ป. สมตฺถ).
- ม: พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.
- มร: มะระ-, มอน- น. ความตาย. ( ป. ).
- ร: พยัญชนะตัวที่ ๓๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน, ถ้าเขียนตัว ร ควบกัน ๒ ตัว เรียกว่า ร หัน ร ตัวหน้าทำหน้าที่เหมือนไม้หันอากาศ ร
- รถ: รด, ระถะ- น. ยานที่มีล้อสำหรับเคลื่อนไป เช่น รถม้า รถยนต์ รถไฟ; ( กฎ ) ยานพาหนะทุกชนิดที่ใช้ในการขนส่งทางบกซึ่งเดินด้วยกำลังเครื่องยนต์
- ถ: พยัญชนะตัวที่ ๒๒ นับเป็นพวกอักษรสูง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น รถ ปรารถนา.
- ภ: พยัญชนะตัวที่ ๓๒ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น ปรารภ ลาภ.
- ภา: น. แสงสว่าง, รัศมี. ( ป. , ส. ).
- ภาพ: พาบ, พาบพะ- น. ความ, ความมี, ความเป็น, มักใช้ประกอบเป็นส่วนท้ายของคำสมาส เช่น มรณภาพ ว่า ความตาย; รูปที่ปรากฏเห็นหรือนึกเห็น เช่น ภาพทิวทัศน์
- พ: พยัญชนะตัวที่ ๓๐ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากบาลีและสันสกฤต เช่น ภพ ภาพ สรรพ ผลลัพธ์.
ประโยค
คำอื่น ๆ
- "สมรรถนะการให้นม" คือ
- "สมรรถนะของครอกแรกเกิด" คือ
- "สมรรถนะของพืช" คือ
- "สมรรถนะเครื่องมือ" คือ
- "สมรรถนะในการผสมของพ่อแม่" คือ
- "สมรรถภาพการผสมพันธุ์" คือ
- "สมรรถภาพการสืบพันธุ์" คือ
- "สมรรถภาพการออกไข่" คือ
- "สมรรถภาพการให้นม" คือ
- "สมรรถนะเครื่องมือ" คือ
- "สมรรถนะในการผสมของพ่อแม่" คือ
- "สมรรถภาพการผสมพันธุ์" คือ
- "สมรรถภาพการสืบพันธุ์" คือ