สยด คือ

ส: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส
ย: พยัญชนะตัวที่ ๓๔ เป็นพวกอักษรต่ำ เป็นได้ทั้งตัวต้นและตัวสะกดในแม่เกย.
ด: พยัญชนะตัวที่ ๒๐ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กด.

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

ในภาพอันน่าสยดสยองนี้ ความจริงแล้วน่าจะเป็นของ

จินตนาการถึงชะตากรรมอันสยดสยอง ที่เฝ้ารอศัตรูข้า

เอาล่ะ ยกเว้นความจริงที่ว่า มันดูน่าสยดสยองมาก

" ฉันผ่าท้องเขาเปิดออก เผยให้เห็นสิ่งที่น่าสยดสยอง

เธอไม่ใช่เลดี้ เธอมันเป็นผู้หญิงที่น่าสยดสยอง