สวนสัตว์ คือ
สัทอักษรสากล: [sūan sat]การออกเสียง: สวนสัตว์ การใช้"สวนสัตว์" อังกฤษ"สวนสัตว์" จีน
- n.
สถานที่ขนาดใหญ่สำหรับเลี้ยงสัตว์ให้อยู่ใกล้เคียงธรรมชาติมากที่สุด เพื่อประโยชน์ในการศึกษาและพักผ่อนหย่อนใจ
ตัวอย่างการใช้: โรงเรียนพานักเรียนไปทัศนศึกษาที่สวนสัตว์เขาดิน
clf.: แห่ง
- ส: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส
- สว: สะวะ- น. ของตนเอง. ( ส. ; ป. สก).
- สวน: สะวะนะ- น. การฟัง. ( ป. ; ส. ศฺรวณ). ๑ น. บริเวณที่ปลูกต้นไม้เป็นจำนวนมาก เช่น สวนทุเรียน สวนยาง สวนกุหลาบ สวนผัก,
- ว: พยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น
- วน: วะนะ- น. ป่าไม้, ดง. ( ป. ; ส. วนสฺ ว่า ป่า; น้ำ). ๑ ก. เวียนไปโดยรอบ เช่น ขับรถวนรอบสนาม, ไปโดยรอบเข้าหาศูนย์กลางหรือออกจากศูนย์กลาง เช่น
- น: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).
- สัต: ๑ สัด, สัดตะ- ว. ดี, งาม; น่านับถือ. ( ส. ). ๒ สัด, สัดตะ- ว. เจ็ด. ( ป. สตฺต; ส. สปฺต).
- สัตว: สัดตะวะ-, สัด น. สิ่งมีชีวิตซึ่งแตกต่างไปจากพรรณไม้ ส่วนมากมีความรู้สึกและเคลื่อนไหวย้ายที่ไปได้เอง, ความหมายที่ใช้กันเป็นสามัญหมายถึง
- สัตว์: สัดตะวะ-, สัด น. สิ่งมีชีวิตซึ่งแตกต่างไปจากพรรณไม้ ส่วนมากมีความรู้สึกและเคลื่อนไหวย้ายที่ไปได้เอง, ความหมายที่ใช้กันเป็นสามัญหมายถึง
- ั: ชั่วคราว
- ต: พยัญชนะตัวที่ ๒๑ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น จิต เมตตา ฟุต.
- ์: ผู้สมรู้ร่วมคิด คําศัพท์เฉพาะทาง ซึ่งสมรู้ร่วมคิด เครื่องประดับตามสมัยนิยม ซึ่งเป็นส่วนเพิ่มเติม
ประโยค
คำอื่น ๆ
- "สวนรุกขชาติ" คือ
- "สวนสนาม" คือ
- "สวนสนุก" คือ
- "สวนสมุนไพร" คือ
- "สวนสวยงาม" คือ
- "สวนสัตว์ที่เลี้ยงไว้เพื่อให้ประชาชนเข้าชม" คือ
- "สวนสัตว์สำหรับให้ประชาชนชม" คือ
- "สวนสัตว์เปิด" คือ
- "สวนสัตว์เลี้ยงให้ประชาชนชม" คือ
- "สวนสมุนไพร" คือ
- "สวนสวยงาม" คือ
- "สวนสัตว์ที่เลี้ยงไว้เพื่อให้ประชาชนเข้าชม" คือ
- "สวนสัตว์สำหรับให้ประชาชนชม" คือ