สังกา คือ

ส: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส
สัง: ( ถิ่น-อีสาน ) น. ต้นมะสัง. ( ดู มะสัง ).
ั: ชั่วคราว
ง: พยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.
งก: ๑ ก. แสดงอาการอยากได้หรือไม่อยากเสียจนเกินควร. ว. มีอาการสั่นอย่างคนแก่หรืออย่างกลัวหรืออย่างหนาวมาก. ๒ น.
ก: พยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.
กา: ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

ท่านกลายมาเป็นเด็กสาว ที่ช่างสังเกตสังกาแล้วนี่

ในเวลาอย่างนี้ การที่มีอำนาจสังการทหารรักษาวัง

รู้สึกยังไงนี่คอยนั่งสังการอยู่เบื้องหลัง ?

ตอนนนี้ ฉันแค่สังเกตุ สังกาอะไรนิดๆหน่อยๆ

อะไรนะ ฉัแนแค่สังเกต สังกาอะไรนิดๆหน่อยๆ