สังวาส คือ

สัทอักษรสากล: [sang wāt]การออกเสียง:

น. การอยู่ด้วยกัน, การอยู่ร่วมกัน; การร่วมประเวณี.
ก. ร่วมประเวณี, มักใช้ว่า ร่วมสังวาส หรือ เสพสังวาส. (ป., ส. สํวาส).

ส: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส
สัง: ( ถิ่น-อีสาน ) น. ต้นมะสัง. ( ดู มะสัง ).
ั: ชั่วคราว
ง: พยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.
ว: พยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น
วา: ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

ฉันเสียงดี เพราะกินน้ำสังวาส เป็นตันๆ ตลอดเวลา

แต่การที่นายมีอีหนูมาป้อนน้ำสังวาสให้ทุกวัน

ฉะนั้นพวกตันตระโบราณจึฝึกฝน โดยการใช้วิธีร่วมสังวาส

พวกเพเกินรู้วิธีหลุดพ้นด้วยการสังวาสระหว่างชาย หญิง

ที่เคยสังวาสกับเพนนี เพื่อนบ้านของผมรึเปล่า