สัตว์เดรัจฉาน คือ

• ดิรัจฉาน
  ติรัจฉาน
  เดียรัจฉาน
  สัตว์ป่า
  มนุษย์ที่ดุร้ายเยี่ยงสัตว์ป่า
  คนที่คล้ายสัตว์
  คนที่โหดร้ายคล้ายสัตว์
  บุคคล
  สรรพสิ่งที่สร้างขึ้น
  สัตว์
  สิงห์สาราสัตว์
  สัตว์ชั้นต่ํา
  เดรัจฉาน

• ส:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส
• สัต:     ๑ สัด, สัดตะ- ว. ดี, งาม; น่านับถือ. ( ส. ). ๒ สัด, สัดตะ- ว. เจ็ด. ( ป. สตฺต; ส. สปฺต).
• สัตว:     สัดตะวะ-, สัด น. สิ่งมีชีวิตซึ่งแตกต่างไปจากพรรณไม้ ส่วนมากมีความรู้สึกและเคลื่อนไหวย้ายที่ไปได้เอง, ความหมายที่ใช้กันเป็นสามัญหมายถึง
• สัตว์:     สัดตะวะ-, สัด น. สิ่งมีชีวิตซึ่งแตกต่างไปจากพรรณไม้ ส่วนมากมีความรู้สึกและเคลื่อนไหวย้ายที่ไปได้เอง, ความหมายที่ใช้กันเป็นสามัญหมายถึง
• ั:     ชั่วคราว
• ต:     พยัญชนะตัวที่ ๒๑ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น จิต เมตตา ฟุต.
• ว:     พยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น
• ์:     ผู้สมรู้ร่วมคิด คําศัพท์เฉพาะทาง ซึ่งสมรู้ร่วมคิด เครื่องประดับตามสมัยนิยม ซึ่งเป็นส่วนเพิ่มเติม
• เด:     ว. มาก ๆ, มักใช้ประกอบกับคำ เหลือ ว่า เหลือเด คือ เหลือมาก ๆ.
• เดรัจฉาน:     -รัดฉาน น. สัตว์เว้นจากมนุษย์ เช่นหมู หมา วัว ควาย (มักใช้เป็นคำด่า), ใช้ว่า ดิรัจฉาน หรือ เดียรัจฉาน ก็มี.
• ด:     พยัญชนะตัวที่ ๒๐ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กด.
• ดร:     ๑ ดอน ( แบบ ) น. พ่วง, แพ. ( ป. , ส. ตร). ๒ ( โบ ) น. ดอน.
• ร:     พยัญชนะตัวที่ ๓๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน, ถ้าเขียนตัว ร ควบกัน ๒ ตัว เรียกว่า ร หัน ร ตัวหน้าทำหน้าที่เหมือนไม้หันอากาศ ร
• รัจฉา:     น. ทางเดิน. ( ป. ; ส. รถฺยา).
• จ:     พยัญชนะตัวที่ ๘ เป็นตัวต้นวรรคที่ ๒ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น กิจ วินิจฉัย ตำรวจ จอร์จ.
• ฉ:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๙ นับเป็นพวกอักษรสูง. ๒ ฉอ, ฉ้อ, ฉะ ว. หก, สำหรับประกอบหน้าศัพท์อื่น. ( ป. ).
• ฉาน:     ๑ น. ข้างหน้า เช่น ธงฉาน; ลาน เช่น ตัดหน้าฉาน. ๒ ( ถิ่น-ปักษ์ใต้ ) ส. ฉัน, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑. ๓ ก. แตก, กระจาย, ซ่าน, เช่น
• น:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม:   ถัดไป＞

จัสติน แกไม่รู้อะไร เกี่ยวกับสัตว์เดรัจฉานตัวนี้

ฉันทนเห็นเจ้าสัตว์เดรัจฉานอยู่ข้างๆตัวไม่ได้

คนที่เรียกตัวเองว่า " สัตว์เดรัจฉานผู้ยิ่งใหญ่

" ผมมันเลวกว่าสัตว์เดรัจฉาน เป็นเหมือนกองขยะ "

เจ้าว่าคนที่ไม่รู้จักคุณคน ก็ไม่ต่างจากสัตว์เดรัจฉาน

คำอื่น ๆ

1. "สัตว์หลงทางหรือไม่มีเจ้าของ" คือ
2. "สัตว์หิมพานต์" คือ
3. "สัตว์เคี้ยวเอื้อง" คือ
4. "สัตว์เคี้ยวเอื้องขนปุยจําพวกหนึ่ง" คือ
5. "สัตว์เฉื่อยชา มีขนยาวและมีอุ้งเท้ายาวเหมือนตะขอสำหรับจับกิ่งไม้" คือ
6. "สัตว์เดียรัจฉาน" คือ
7. "สัตว์เทพนิยายมีลักษณะเหมือนม้าแต่มีเขาเดียวที่กลางหน้าผาก" คือ
8. "สัตว์เพศผู้" คือ
9. "สัตว์เพศเมีย" คือ
10. "สัตว์เคี้ยวเอื้องขนปุยจําพวกหนึ่ง" คือ
11. "สัตว์เฉื่อยชา มีขนยาวและมีอุ้งเท้ายาวเหมือนตะขอสำหรับจับกิ่งไม้" คือ
12. "สัตว์เดียรัจฉาน" คือ
13. "สัตว์เทพนิยายมีลักษณะเหมือนม้าแต่มีเขาเดียวที่กลางหน้าผาก" คือ