สัปต- คือ

• สับตะ-
  ว. เจ็ด. (ส.).

• ส:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส
• สัปต:     สับตะ- ว. เจ็ด. ( ส. ).
• ั:     ชั่วคราว
• ป:     พยัญชนะตัวที่ ๒๗ เป็นพวกอักษรกลาง เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น บาป เนปจูน, ตัว ป
• ต:     พยัญชนะตัวที่ ๒๑ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น จิต เมตตา ฟุต.

คำอื่น ๆ

1. "สัปดสดก" คือ
2. "สัปดาหะ" คือ
3. "สัปดาห์" คือ
4. "สัปดี้สัปดน" คือ
5. "สัปต" คือ
6. "สัปตศก" คือ
7. "สัปทน" คือ
8. "สัปปะ" คือ
9. "สัปปิ" คือ
10. "สัปดี้สัปดน" คือ
11. "สัปต" คือ
12. "สัปตศก" คือ
13. "สัปทน" คือ