สัพ คือ

ส: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส
ั: ชั่วคราว
พ: พยัญชนะตัวที่ ๓๐ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากบาลีและสันสกฤต เช่น ภพ ภาพ สรรพ ผลลัพธ์.

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

ระบบสั่งซื้อทางโทรสัพท์อัตโนมัติมาส่งให้ไม่ได้

ฉันเอาแต่คิดเรื่องการสัมภาษณ์ กับเรื่องสัพเพเหระ

และผมก็เหนื่อยกับการซ่อมพวกชิ้นส่วนสัพเพเหระด้วย

เธอช่วยเขียนที่อยู่และเบอร์โทรสัพท์ให้ฉันได้มั้ย ?

และทุกอย่างสัพเพเหระ จุนเปก็เป็นคนทำทั้งหมด