สัมพล คือ

• สำพน, สมพน
  น. อาหาร, เสบียง. (ป.; ส. ศมฺพล).

• ส:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส
• ั:     ชั่วคราว
• ม:     พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.
• พ:     พยัญชนะตัวที่ ๓๐ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากบาลีและสันสกฤต เช่น ภพ ภาพ สรรพ ผลลัพธ์.
• พล:     พน, พนละ-, พะละ- น. กำลัง, มักใช้ประกอบคำอื่น เช่น พระทศพล อันเป็นพระนามพระพุทธเจ้า หมายความว่า ทรงมีพระญาณอันเป็นกำลัง ๑๐ ประการ มี ฐานาฐานญาณ
• ล:     พยัญชนะตัวที่ ๓๖ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กนอย่างตัว น ในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น กาล พาล ฟุตบอล.

คำอื่น ๆ

1. "สัมผัสใน" คือ
2. "สัมผัสได้" คือ
3. "สัมผัสได้ว่ามีด้วย" คือ
4. "สัมผัสไม่ได้" คือ
5. "สัมพฤตินิยม" คือ
6. "สัมพหุลา" คือ
7. "สัมพัจฉร" คือ
8. "สัมพัจฉร-" คือ
9. "สัมพัจฉรฉินท์" คือ
10. "สัมผัสไม่ได้" คือ
11. "สัมพฤตินิยม" คือ
12. "สัมพหุลา" คือ
13. "สัมพัจฉร" คือ