สาด คือ

• ๑
  น. เสื่อ, มักใช้ประกอบหลังคำ เสื่อ เป็น เสื่อสาด.
  ๒
  ก. ซัดไป เช่น สาดน้ำ สาดโคลน สาดทราย, วักน้ำหรือตักน้ำซัดออกไปโดยแรง เช่น สาดน้ำรดแปลงผัก, ซัดหรือกระเซ็นเข้ามา เช่น ฝนสาด, ซัดหรือยิงอาวุธหรือกระสุนปืนทีละมาก ๆ เช่น ส+모두 보이기...าดอาวุธเข้าหากัน สาดกระสุนเข้าใส่กัน; ส่องแสงเข้ามา เช่น ดวงจันทร์สาดแสง ห้องนี้แดดสาดทั้งวัน, กระจาย เช่น ถูกตีหัวเลือดสาด.

• ส:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส
• สา:     ๑ น. หมา. ( ป. ; ส. ศฺวนฺ). ๒ ( ถิ่น-พายัพ ) น. ต้นกระสา. ( ดู กระสา ๓ ), ชื่อกระดาษที่ทำจากเปลือกต้นกระสา ใช้ทำร่มเป็นต้น เรียกว่า
• ด:     พยัญชนะตัวที่ ๒๐ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กด.

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม:   ถัดไป＞

นั่นไม่เซอร์ไพรฉันหรอก ฉันรุ้จักเทสสาดี หมายถึง ..

เค้าทั้งคู่ดูสุกสว่างเหมือนแสงจันทร์ที่สาดส่อง

ถึงอย่างไร ฉันก็ไม่มีสิทธิที่จะสาดน้ำใส่ผู้ป่วย

เรื่องบทปล้นรถในสัปดาห์นี้ ทำให้เลือดสาดกว่านี้

เอาล่ะ ถูกของคุณแต่ฉันจะไปสาดใส่ยัยแคเทอรีนนั่น

คำอื่น ๆ

1. "สาฏิก" คือ
2. "สาฏิก-" คือ
3. "สาณ" คือ
4. "สาณ-" คือ
5. "สาณี" คือ
6. "สาดกระสุน" คือ
7. "สาดกระเด็น" คือ
8. "สาดน้ำรดกัน" คือ
9. "สาดน้ํา" คือ
10. "สาณ-" คือ
11. "สาณี" คือ
12. "สาดกระสุน" คือ
13. "สาดกระเด็น" คือ