สำทับ คือ

• ก. ย้ำ, กำชับ, เช่น เขาสั่งให้ทำงานแล้วสำทับว่าต้องเสร็จใน ๓ วัน, ซ้ำเติม เช่น ลูกถูกแม่ตีแล้วพ่อยังสำทับว่าถ้าทำอีกก็จะถูกตีอีก, ขู่ เช่น ผู้ร้ายสำทับว่า อย่าไปบอกตำรวจมิฉะนั้นจะฆ่าปิดปาก.

• ส:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส
• สำ:     ก. ซับซ้อนกัน, ปะปนกัน, ไม่เป็นลำดับ, ไม่เป็นระเบียบ.
• ท:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น ประมาท บท ธาตุบิสมัท. ๒ ใช้ประสมกับตัว ร
• ทับ:     ๑ น. กระท่อมหรือสิ่งปลูกสร้างที่ทำอยู่ชั่วคราว. ๒ ก. วางข้างบน, ซ้อนข้างบน, อาการที่ของหนัก ๆ โค่นหรือล้มลงพาดบนสิ่งใดสิ่งหนึ่งโดยแรง เช่น
• ั:     ชั่วคราว
• บ:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๖ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบ. ๒ บอ, บ่อ ว. ไม่, มักใช้ในหนังสือเก่าหรือกวีนิพนธ์ หรือบางท้องถิ่น, ในที่ใช้ บ

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม:   ถัดไป＞

ด้วยการให้เหตุผลและการเตือนสำทับ

และเพื่อเตือนสำทับบรรดาผู้ที่กล่าวว่า “ อัลลอฮทรงตั้งพระบุตรขึ้น ”

พระเยซูจึงตรัสสำทับผีนั้น มันก็ออกจากเขา เด็กก็หายเป็นปกติตั้งแต่เวลานั้นเอง

และเจ้าจงเตือนสำทับพวกเขาถึงวันแห่งความเสียใจ เมื่อกิจการนั้นถูกตัดสิน และพวกเขาอยู่ในหลงลืม และพวกเขาไม่ศรัทธา

เมื่อเด็กนั้นกำลังมา ผีก็ทำให้เขาล้มชักดิ้นใหญ่ แต่พระเยซูตรัสสำทับผีโสโครกนั้นและทรงรักษาเด็กให้หาย แล้วส่งคืนให้บิดาเขา

คำอื่น ๆ

1. "สำคัญผิดว่าตัวเองสำคัญ" คือ
2. "สำคัญมาก" คือ
3. "สำคัญยิ่ง" คือ
4. "สำคัญโผล่ออก" คือ
5. "สำซ่าง" คือ
6. "สำนวด" คือ
7. "สำนวน" คือ
8. "สำนวนคมคาย" คือ
9. "สำนวนความ" คือ
10. "สำคัญโผล่ออก" คือ
11. "สำซ่าง" คือ
12. "สำนวด" คือ
13. "สำนวน" คือ