สุราเมรัย คือ
สัทอักษรสากล: [su rā]การออกเสียง: สุราเมรัย การใช้"สุราเมรัย" อังกฤษ"สุราเมรัย" จีน
- n.
น้ำเมาที่กลั่นแล้ว, น้ำเมาที่เกิดจากการหมักหรือแช่
, ชื่อพ้อง: สุรา, เหล้า, เมรัย, น้ำเมา, น้ำจัณฑ์
ตัวอย่างการใช้: แม้จะมีข้อห้ามทางศาสนาพุทธไม่ให้ดื่มสุราเมรัย แต่คนก็ยังนิยมดื่มกันโดยทั่วไป ไม่ว่าหญิงหรือช+모두 보이기...
- ส: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส
- สุ: ๑ ก. ซักสบงจีวรวิธีหนึ่งโดยใช้น้ำร้อนหรือมะกรูดมะนาวเป็นต้น, มักใช้ว่า ซักสุ. ๒ ว. เสีย แต่ยังไม่เน่า (มักใช้แก่แตงโม) เช่น แตงโมใบนี้สุแล้ว
- สุร: -ระ- น. เทวดา. ว. ทิพย์. ( ป. , ส. ).
- สุรา: น. เหล้า, น้ำเมาที่ได้จากการกลั่น, (มักใช้เป็นทางการ), เช่น ร้านนี้ขายแต่สุราต่างประเทศ. ( ป. , ส. ).
- ุ: คําตัดสินสุดท้าย
- ร: พยัญชนะตัวที่ ๓๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน, ถ้าเขียนตัว ร ควบกัน ๒ ตัว เรียกว่า ร หัน ร ตัวหน้าทำหน้าที่เหมือนไม้หันอากาศ ร
- รา: ๑ น. ไม้ที่กระหนาบอยู่ใต้ท้องพรึงรับพื้นเรือนเพื่อไม่ให้พื้นอ่อน อยู่ระหว่างรอด; ไม้จีมเสาที่ปากหลุมซึ่งยังไม่ได้กลบดินเพื่อกันไม่ให้โอนเอน
- เม: น. แม่. ( ข. ).
- เมรัย: เมระยะ- น. น้ำเมาที่เกิดจากการหมักหรือแช่, น้ำเมาที่ไม่ได้กลั่น. ( ป. ).
- ม: พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.
- มร: มะระ-, มอน- น. ความตาย. ( ป. ).
- รัย: ว. รยะ, เร็ว, ไว. ( ป. , ส. รย).
- ั: ชั่วคราว
- ย: พยัญชนะตัวที่ ๓๔ เป็นพวกอักษรต่ำ เป็นได้ทั้งตัวต้นและตัวสะกดในแม่เกย.
