สูร คือ

สูน, สูระ
น. ผู้กล้าหาญ, นักรบ; พระอาทิตย์. (ป., ส.).
ว. กล้าหาญ, เข้มแข็ง. (ป.; ส. ศูร).

ส: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส
สู: ๑ ( วรรณ ) ว. อาย เช่น มาเดียวเปลี่ยวอกอ้า อายสู. ( ตะเลงพ่าย ). ๒ ( โบ ) ส. ท่าน, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒.
ู: การเต้นในจังหวะเพลงเร็ว
ร: พยัญชนะตัวที่ ๓๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน, ถ้าเขียนตัว ร ควบกัน ๒ ตัว เรียกว่า ร หัน ร ตัวหน้าทำหน้าที่เหมือนไม้หันอากาศ ร

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

ไม่เคยมีใครรอดจากอสูรตนี้ ไม่เกินสองยก แค่สองยก !

ไอ้อสูรพวกนี้มันเป็นสิ่งที่ผมสร้างขึ้นมาก็จริง

ผมเชื่อว่าเจ้าอสูรกายมันกำลังตามหาอะไรบางอย่าง

ไม่ว่าฉันจะเป็นอสูรหรือว่าเจ้าชาย มาช่วยฉันด้วย

เห็นที่เจ้าอสูรร้ายนั้นทำไหม ว่ามันทำได้ขนาดไหน